صمیمیت جنسی و اعتماد به‌عنوان تعدیل‌کننده‌های رابطه سبک دلبستگی ایمن و تعهد زناشویی

هدف: هدف پژوهش تعیین صمیمیت جنسی و اعتماد به‌عنوان تعدیل‌کننده‌های رابطه سبک دلبستگی ایمن و تعهد زناشویی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان زن متاهل ساکن خوابگاه های دختران دانشگاه شهید چمران اهواز در نیم‌سال اول سال تحصیلی 96-1395 به‌‌تعداد 1500 نفر بود که از بین آن‌ها 200 زن متاهل به‌شکل نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاس‌های شیوه‌های رفتاری فارمن و هنر، 1999، تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997)، صمیمیت ارتباطی شافر و اولسون، 1981 و اعتماد رمپل، هولمز و زانا، 1986 را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون تعدیل گر تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاکی از رابطه مثبت بین سبک دلبستگی ایمن و تعهد زناشویی (r=4/0، 001/0=p) و همچنین نقش تعدیل کننده صمیمیت جنسی (β=249/0، 003/0=p) و اعتماد (β=270/0، 03/0=p) در رابطه بین سبک دلبستگی ایمن و تعهد زناشویی بود. نتیجه‌گیری: از آنجا که سبک دلبستگی ایمن منجر به ایجاد اعتماد و صمیمیت جنسی می شود و کیفیت تعاملات میان فردی، تعهد و کیفیت روابط زناشویی را بهبود می بخشد؛ و از سوی دیگر صمیمیت جنسی منجر به برون‌ریزی مشکلات و سرزندگی و شادابی زوج ها می شود؛ از این‌رو برای ایجاد ساختار خانواده ایی متعادل بسیار مهم است بر شکل گیری نحوه سبک دلبستگی ایمن که پایه اعتماد و روابط زناشویی صمیمی است؛ بیش از پیش در آموزش خانواده، مشاوره های پیش از ازدواج و پژوهش‌های کاربردی توجه شود.