اثربخشی معنا درمانی بر کاهش افسردگی زن‌های آسیب‌دیده از عهدشکنی همسران

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی معنا درمانی بر کاهش افسردگی زن های آسیب‌دیده از عهدشکنی همسران بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، گروه گواه و پیگیری سه ماهه و جامعه آماری کلیه زن های متاهل ساکن در منطقه 5 تهران در سال 1395 به‌تعداد 255000 نفر بود. پس از هماهنگی با مسئولان خانه سلامت شهران و نصب اطلاعیه در خانه های سلامت منطقه مذکور برای ثبت‌نام مراجعه کنندگان، مصاحبه مقدماتی با زن هایی انجام شد که مشکل عهدشکنی شوهر را داشتند. سپس پرسشنامه افسردگی بک 1978 در مورد آن ها اجرا شد و از میان آن ها 30 زن که نمره 30-11 را از افسردگی کسب کرده بودند و ملاک ‌های ورود به پژوهش را داشتند انتخاب شدند و به‌شکل تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دو بار در هفته مداخله معنا درمانی را به شکل گروهی دریافت کردند و هر دو گروه قبل و بعد از مداخله و در مرحله پیگیری به پرسشنامه افسردگی بک 1978پاسخ دادند. داده‌ها با از استفاده تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد معنا درمانی نشانه های افسردگی زن های گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه کاهش داده و نتایج نیز در مرحله پیگیری پایدار مانده است ( f=526/19، 001/0=p). نتیجه‌گیری: معنا درمانی به عنوان روش مداخله ای موثری می تواند با احیای قدرت و مسئولیت‌پذیری در فرد و نیز جستجوی شخصی برای معنا و هدف در زندگی، منجر به بهبود خُلق و کاهش افسردگی زن های آسیب‌دیده از عهدشکنی همسران شود.