رابطه اعتیاد به اینترنت با هوش ‌های چندگانه گاردنر و پیشرفت تحصیلی

هدف: هدف پژوهش تعیین رابطه هوش‌ چندگانه گاردنر با اعتیاد به اینترنت بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر پایه هشتم دوره متوسطه اول غیردولتی شهر تهران در سال تحصیلی 1395-1394 به تعداد 1200 نفر بود. حجم نمونه طبق فرمول کوکران، 200 نفر با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب و داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ اعتیاد به اینترنت یانگ 1996 و هوش‌های چندگانه گاردنر 1983 جمع‌آوری و جهت تحلیل داده‌ها از رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد رابطه هوش تجسمی- فضایی (p=0/001، β=0/256)، موسیقایی (p=0/032، β=0/168) و درون فردی (p=0/001، β=0/235) با اعتیاد به اینترنت مثبت و معنادار؛ و رابطه هوش بین فردی (p=0/001، β=-0/419) و منطقی-ریاضی (p=0/001، β=-0/337) منفی و معنادار است. رابطه هوش جنبشی-جسمانی (p=0/073، β=0/152)، هوش طبیعت‌گرا (p=0/092، β=-0/140) و زبانی-کلامی (p=0/965، β=0/004) با اعتیاد به اینترنت معنادار نبود. رابطه بین اعتیاد به اینترنت با پیشرفت تحصیلی منفی و معنادار بود (p=0/001، β=-0/216). نتیجه‌گیری: از آن‌جا که می توان هوش بین فردی، منطقیریاضی را عامل بازدارنده اعتیاد به اینترنت محسوب کرد؛ پیشنهاد می‌شود اولیاء، مربیان، مسئولین و متخصصان آموزش پرورش، از همان آغاز ورود دانش آموزان به مدرسه در تمام مقاطع تحصیلی درس ها و فعالیت هایی را در برنامه آن ها بگنجانند که هوش بین فردی، منطقیریاضی دانش‌آموزان را ارتقاء و از این طریق اعتیاد به اینترنت را کاهش و پیشرفت تحصیلی آن ها را افزایش دهد.