اثربخشی آموزش بازی درمانگری بومی‌شده بر تنیدگی مادران کودکان پیش‌دبستانی دچار کاستی توجه/فزون‌کنشی: مطالعه مقدماتی

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی بازی درمانگری بومی شده بر تنیدگی مادران کودکان دچار کاستی توجه/ فزون‌کنشی بود. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه گواه و جامعه آماری مادران دارای کودک دچار کاستی توجه/ فزون‌کنشی در 56 مرکز وابسته به آموزش و پرورش شهر نجف‌آباد در سال 94-1393 بود. به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای ابتدا 10 مرکز پیش‌دبستانی انتخاب شد، و سپس از میان 78 نفر از مادرانی که سابقه مراجعه به روان‌پزشک و روان‌شناس این مراکز را داشتند، با توجه به ملاک‌های ورود و خروج 24 مادر انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایکزین شد. ابزار پژوهش نسخه کوتاه تنیدگی والدین آبیدین، 1983، پرسشنامه وندربیلت، ولریچ، لامبرت، دوفینگ، بیکمن و سیمونز، 2003، نسخه کوتاه مصاحبه بالینی نیمه‌ساختاریافته تهرانی‌دوست، زرگری‌نژاد، خادمی و مطلق (1386) و بازی درمانگری بومی شده رحیمی، غباری، افروز و فرامرزی (1394) بود که به مادران گروه آزمایش در طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای در هفته یک جلسه آموزش داده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها تفاوت معناداری بین عملکرد دو گروه آزمایش و گواه در آشفتگی والدینی (06/56=f، 001/0=p)، تعامل (46/23=f، 003/0=p) و مشکلات فرزند (78/23=f، 02/0=p) در مرحله پس‌آزمون و پس از 5/2 ماه پیگیری نشان داد. نتیجه‌گیری: از آنجا که آموزش بازی درمانگری بومی شده با اصلاح و افزایش تعامل مادرکودک باعث افزایش رضایت و کاهش تنیدگی مادران می شود. از این رو توصیه می شود روان‌شناسان از این روش درمانی استفاده کنند.