پیش‌بینی راهبردهای مقابله با تنیدگی دانشجویان بر اساس ویژگی‌های شخصیت و هدف‌گرایی آن‌ها

هدف: هدف پژوهش تعیین میزان قدرت ویژگی‌های شخصیت و هدف‌گرایی در پیش‌بینی راهبردهای مقابله با تنیدگی دانشجویان بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری 4458 دانشجوی کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی بهبهان در سال 95-1394 بود. مطابق با ملاک کلاین (2011) حجم نمونه تقریباً 5/3 برابر تعداد گویه‌های ابزارها، 540 نفر تعیین و به‌روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای از میان سه رشته‌ تجربی، انسانی و ریاضی و از هر رشته، سه کلاس انتخاب و نسخه کوتاه پنج عامل بزرگ شخصیت گلدبرگ (1999؛ خرمایی و فرمانی 1393)، پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوت و مک‌گریگور (2001) و شیوه مقابله با موقعیت‌های تنیدگی‌زا اندلر و پارکر (1990) توسط آن ها تکمیل شد. پس از حذف 11 پرسشنامه‌ ناقص و 6 داده‌ پرت، داده‌های 523 آزمودنی تحلیل گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد روان‌نژندخویی به شکل منفی (15/0-b=، 0001/0p=)، و گشودگی به تجربه (13/0b=، 001/0p=)، وظیفه‌گرایی (23/0b=، 0001/0p=) و عملکردگرایی (13/0b=، 017/0p=) به شکل مثبت قادر به پیش‌بینی راهبرد مقابله مساله‌مدارند؛ و روان‌نژندخویی (48/0b=، 0001/0p=) و تبحرگریزی (12/0b=، 020/0p=) به شکل مثبت، و توافق‌پذیری (12/0- b=، 001/0p=) و وظیفه‌گرایی (11/0- b=، 006/0p=) به شکل منفی قادر به پیش‌بینی راهبرد مقابله هیجان‌مدارند. راهبرد مقابله اجتنابی نیز از طریق روان‌نژندخویی (11/0-b=، 016/0p=) به شکل منفی، و از طریق برون‌گرایی (20/0b=، 0001/0p=) و عملکردگرایی (18/0b=، 001/0p=) به شکل مثبت قابل پیش‌بینی بود. نتیجه‌گیری: توجه به پرورش ویژگی‌های شخصیتی نظیر گشودگی به تجربه و وظیفه‌گرایی و نیز ترغیب دانشجویان به جهت‌گیری عملکردگرایی برای کمک به آنها در انتخاب راهبردهای مقابله مساله‌مدار برای مدیریت مناسب تنیدگی و دستیابی آن ها به اهداف پیشرفت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.