اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی–رفتاری بر سلامت روان‌شناختی و تکانش گری معتادان

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر تکانش گری و سلامت روان شناختی معتادان بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه و جامعه آماری 200 فرد دچار سو مصرف مواد تحت درمان نگه دارنده با متادون در مرکز ترک اعتیاد آریانا طب استان تهران در سال 1393 بود. از میان آن ها تعداد 20 معتاد به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی 10 نفر در گروه آزمایش و 10 نفر در گروه گواه گواه جایگزین شد. پرسشنامه تکانش گری بارت، 2004 و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لاویبوند و لاویبوند (1995) در آغاز، پایان و دو ماه پس از پایان درمان در مرحله پیگیری توسط شرکت‌کنندگان تکمیل و آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری آنتونی، لچنر، کازی و ویمبرلی (2007) طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای در هفته 2 بار برای گروه آزمایش برگزار شد. یافته‌ها: یافته ها تفاوت معناداری را در نیم‌رخ دو گروه آزمایش و گواه در میزان تکانش گری (58/4 =f ، 001/0 > p) و هم‌چنین سلامت روان (11/6 =f ، 02/0 > p) هم در مرحله پس‌آزمون و هم در مرحله پیگیری نشان داد. نتیجه گیری: از آن‌جا که آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری با به کارگیری فنونی چون؛ آرمیدگی، بازسازی شناختی و مدیریت خشم می تواند موجب افزایش سلامت روان و کاهش تکانش گری معتادان شود، لذا استفاده از آن به‌عنوان یک روش موثر درمانی پیشنهاد می شود.