اثربخشی مقابله درمانگری مادران بر مشکلات عاطفی–رفتاری و رفتار جامعه‌پسند کودکان

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی برنامه مقابله درمانگری مادران بر مشکلات عاطفی-رفتاری و رفتار جامعه پسند کودکان 3 تا 6 ساله‌شان بود. روش: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری شش ماهه و جامعه آماری 769 کودک در مهدکودک های خصوصی بهاران، شایستگان، گل‌های امید، مادر و فرشته زیر نظر سازمان بهزیستی شهر شاهین‌دژ در پاییز 1393-1392 بود. از میان آن‌ها 60 کودک که دارای ملاک‌های مشکلات عاطفی-رفتاری بودند به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌تصادف در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان گودمن (2001) و 12 جلسه مداخله مبتنی بر مقابله درمانگری آقایوسفی (1380) بود که هفته ای سه بار، هرجلسه 90 دقیقه در مورد مادران اجرا شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که مقابله درمانگری میانگین نمره های مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان گروه آزمایش را کاهش (91/495= f، 001/0p < ) و میانگین نمره های رفتار جامعه پسند آن ها را افزایش (44/131= f، 0001/0p < ) و نتیجه درمان در مرحله پیگیری پایدار مانده است (945/0=f، 0001/0p < ). نتیجه‌گیری: می توان برنامه مقابله درمانگری را روش موثری دانست که با بهبود مهارت‌های مقابله ای و کاهش تنیدگی والدین و مربیان، منجر به کاهش مشکلات عاطفی-رفتاری و نیز بهبود رفتار جامعه‌پسندکودکان شود.