ساختار عاملی و ویژگی‌های روان‌سنجی سیاهه روان‌درمانی مثبت‌نگر

هدف: پژوهش حاضر با هدف آزمون ساختار عاملی و ویژگی‌های روان‌سنجی سیاهه روان‌درمانی مثبت‌نگر در بین دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تعداد 976 دانشجو شامل 647 دختر و 329 پسر بود که با روش تمام‌ شمار انتخاب شد. ابزارهای پژوهش، سیاهه روان‌درمانی مثبت‌نگر رشید و سلیگمن (2013)، مقیاس رضایت از زندگی داینر، امونز، لارسن و گریفین (1985)؛ نسخه کوتاه پرسش نامه بهزیستی روان‌شناختی ریف (1989) و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لاویباند (1995) بود. روایی عاملی این سیاهه با روش‌های تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و همسانی درونی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به‌دست آمد. یافته‌ها: از مجموع 25 سوال اولیه، سه سوال به دلیل عدم همبستگی، حذف شد و تحلیل مولفه‌های اصلی با استفاده از چرخش واریماکس نشان داد سیاهه مذکور از پنج عامل هیجان های مثبت، تعهد، معنی، روابط و موفقیت تشکیل شده و میزان اعتبار 84/0 است. همبستگی این سیاهه با مقیاس رضایت از زندگی، بهزیستی روان‌شناختی و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس حکایت از روایی همگرا و افتراقی دارد. نتیجه‌گیری: در مجموع نتایج، بیانگر آن است که سیاهه روان‌درمانی مثبت‌نگر در نمونه ایرانی به منظور ارزیابی برایند روان‌درمانی مثبت‌نگر ابزاری مفید و کاربردی است.