عوامل روان‌شناسی موثر بر شدت بیماری عروق کرونر قلب: نقش میانجی‌گر رفتار‌های ناسالم

چکیدههدف: هدف پژوهش تعیین نقش عوامل روان‌شناسی در بیماری عروق کرونر قلب با میانجی-گری رفتارهای ناسالم بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری بیماران دچار عروق کرونر قلب مرکز قلب تهران و بیمارستان فجر تهران به تعداد 15000 نفر بود، که از میان آن ها 343 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار پژوهش مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس لاویبوند و لاویبوند 1995، مقیاس چند وجهی حمایت ادراک شده زیمت، داهلم، زیمت و فارلی (1988)، ابراز خشم صفت- حالت-2 اِسپیلبرگر (1999)، پرخاشگری باس و پری 1992، تیپ شخصیتی d دنولت (2005) بود. رفتارهای ناسالم با استفاده از پرسشنامه تناوب غذایی برگرفته شده از مطالعه ابراهیمی ممقانی، بهروزی فرد مقدم و اصغری جعفر آبادی (2013) و تعداد مصرف سیگار در طی روز ارزیابی شد. شدت بیماری عروق کرونر قلب نیز توسط آنژیوگرافی عروق کرونر اندازه گیری و داده ها با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد رفتارهای ناسالم رابطه بین عوامل روان‌شناسی و بیماری عروق کرونر قلب را میانجی گری می‌کند. نتیجه گیری: عوامل روان‌شناسی بر شدت بیماری عروق کرونر قلب اثر دارند و بخشی از تاثیر آن ها از طریق رفتارهای ناسالم اعمال می شود. از این‌رو لازم است به عوامل روان‌شناسی و رفتارهای ناسالم در بیماری عروق کرونر قلب در برنامه های درمانی توجه شود.