اثربخشی برنامه مداخله‌ای کودکان طلاق بر راهبردهای خودکنترلی آن ها

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی برنامه مداخله ویژه کودکان طلاق بر بهبود راهبردهای خودکنترلی کودکان 8-12 ساله طلاق بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه آزمایش، گروه گواه و با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری3 ماهه بود. جامعه آماری 143 کودک خانواده های طلاق شهرستان کاشمر در سال 1393بود که از میان آن ها 40 نفر شامل 23 دختر و 17 پسر که معیارهای ورود به پژوهش را داشتند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پس از همتاسازی به‌‎طور تصادفی در دو گروه آزمایش قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه خودکنترلی ادراک‌شده کودکان ‌هامفری 2000 و 15 جلسه برنامه مداخله‌ای ویژه کودکان طلاق لی کروی (2008) هفته ای 3 بار، هر جلسه 45 دقیقه بود. یافته ها: یافته‌ها نشان داد اجرای برنامه مداخله‌ای ویژه کودکان طلاق، میانگین نمرات خودکنترلی شرکت‌کننده‌ها را افزایش داده و نتایج در مرحله پیگیری پایدار مانده است. نتیجه گیری:‌ این برنامه مداخله‌ای به عنوان روشی موثر می‌تواند مورد استفاده نهادهای درگیر با مسیله طلاق قرار گیرد تا با افزایش شاخص‌های خودکنترلی، به کیفیت بهزیستی کودکان، پیشگیری از آسیب‌های روانی فردی و اجتماعی آن ها و نیز کاهش زمینه‌های جرم و بزهکاری کمک کند.