رابطه طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با شیوه‌های فرزندپروری مادران و اختلال‌های بیرونی‌شده فرزندان‌شان

هدف: پژوهش تعیین رابطه طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با شیوه‌های فرزندپروری مادران و اختلال‌های بیرونی‌شده فرزندان‌شان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری دانش‌آموزان پسر پایه ششم ابتدایی مدارس ابتدایی ناحیه 3 کرج به‌تعداد 1080 نفر بود که از میان آن‌ها به روش نمونه‌گیری هدفمند، 150 دانش آموز از مدارس شهید حجازی، علامه حلی، شهید حسن برجسته، شهید کنسویه، قلم و مفید انتخاب شد. مادران این دانش‌آموزان به پرسشنامه‌های طرحواره یانگ 1998 و شیوه‌های فرزندپروری آلاباما 1996 و معلم‌هایشان به پرسشنامه راتر (1967) پاسخ دادند. داده‌ها از طریق روش‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد رابطه میان طرح‌واره‌های ناسازگار والدین و شیوه‌های فرزندپروری آن‌ها معنادار و مولفه دیگر جهت‌مندی پیش‌بینی‌کننده منفی تنبیه بدنی و مولفه گوش به زنگی و بازداری پیش‌بینی‌کننده عدم ثبات در نحوه برخورد با فرزند است. رابطه میان شیوه‌های فرزندپروری با اختلال‌های بیرونی‌شده معنادار و مولفه ضعف در نظارت، پیش‌بینی‌کننده ناسازگاری اجتماعی در کودکان و مولفه‌های مشارکت والدین و ضعف در نظارت، پیش‌بینی‌کننده‌های پرخاشگری و بیش‌فعالی در کودکان بود. نتیجه‌گیری: از آنجا که طرحواره‌های ناسازگار اولیه والدین می‌تواند در شکل‌گیری شیوه‌های خاص فرزندپروری آن ها و در نهایت اختلال‌های بیرونی کودکان موثر باشد، بنابراین در درمان اختلال‌های بیرونی شده این کودکان می‌توان طرحواره‌های ناسازگار اولیه والدین را نیز هدف قرار داد.