پرسش نامه نشانگان گستره اُتیسم: طراحی و بررسی ویژگی های روان سنجی آن

هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی ابزاری بومی برای سنجش نشانگان گستره درخودماندگی و تعیین ویژگی های روان‌سنجی آن بود. روش: روش پژوهش از نوع مطالعات آزمون سازی و همبستگی و جامعه آماری دانشجویان دانشگاه های شهید بهشتی و تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 382 نفر از آن ها و نیز 32 نفر از والدین کودکان درخودمانده مراجعه کننده به درمانگاه های توانبخشی شهر تهران انتخاب شد. «پرسش نامه نشانگان گستره اُتیسم» درخودماندگی طراحی و هم زمان آزمون‌های ذهن خوانی از طریق صدا و تصاویر چشم اجرا شد. تحلیل عاملی اکتشافی، روایی هم‌زمان با آزمون‌های ذهن خوانی، روایی افتراقی بین والدین کودکان درخودمانده و همتایان عادی آن ها و افتراق دو جنس محاسبه، و برای تعیین پایایی درونی گویه ها از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها: تحلیل عاملی هفت عاملِ مهارت های زبانی، ارتباطی، اجتماعی، علایق گسترده، کل نگری، همدلی و درک تلویحی را ارایه نمود. همبستگی بین پرسش نامه و آزمون های ذهن خوانی معنی دار بود. والدین کودکان درخودمانده نسبت به همتایان دارای کودک طبیعی، و مردان در مقایسه با زنان نمره های بالاتری کسب کردند. آلفای کرونباخ پرسش نامه 718/0 بود. نتیجه گیری: پرسش نامه نشانگان گستره اُتیسم برای ارزیابی نشانگان گستره درخودماندگی مناسب و پایایی آزمون نیز مطلوب است و نیز قابلیت افتراق والدین کودکان درخودمانده را از افراد عادی و افتراق دو جنس از یک دیگر را دارد.