اثربخشی امید درمانی گروهی در کاهش پریشانی روان شناختی زنان دچار سرطان پستان

هدف: پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی امید درمانی گروهی بر کاهش پریشانی زنان دچار سرطان پستان بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه و جامعه آماری زنان دچار سرطان پستان مرکز تحقیقات سرطان بیمارستان شهدای تجریش در سال 1392بود. از میان آن ها 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش آزمون پریشانی کی 10 کسلر، پارکر، کوپ، اپستاین، گرورر و همکاران (2002) بود که در مورد هر دو گروه در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و 3 ماه بعد در مرحله پیگیری و برنامه امید درمانی طی 8 جلسه، هر جلسه 90 دقیقه، هفته ای یک بار درمورد گروه آزمایش اجرا و برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد امید درمانی گروهی پریشانی زنان دچار سرطان پستان را کاهش داده و این تاثیر پس از 3 ماه در مرحله پیگیری پایدار مانده است. نتیجه گیری: چون راهبردهای گروه درمانی مبتنی بر امید سبب کاهش پریشانی زنان دچار سرطان پستان می شود، بنابراین می توان از این روش در مراکز آنکولوژی به عنوان درمان تکمیلی در کنار درمان های پزشکی سود جست.