اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری بر سه عامل پویشیِ تعارض های وابستگی، خشم و مادری در مادران افسرده پس از زایمان

هدف: هدف مطالعه تعیین میزان اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری بر سه عامل پویشی تعارض های وابستگی، خشم و مادری در افسردگی پس از زایمان بود. روش: روش پژوهش شبه-تجربی و جامعه آماری شامل 768 مادری بود که در طول یک فصل زایمان کرده بودند و تحت-پوشش مراکز بهداشتی- درمانی شهرستان سنندج قرار داشتند که با روش نمونه گیری تصادفی، 64 نفر ار آن ها در دو گروه موازی 32 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند و به پرسشنامه های افسردگی بک (بک، استیر و براون، 1996) و افسردگی پس از زایمان ادینبرگ (کوکس، هالند و ساگوفسکی، 1987) و مصاحبه ساختار یافته اختلالات بالینی محور یک ‌(فرست، اسپیتزر، گی بن و ویلیامز، 2002) پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد تغییرات در نمره های گروه آزمایش و گواه و حفظ این تغییرات در مرحله پیگیری، 6 ماه بعد از درمان شناختی رفتاری در متغیر تعارض های مادری معنادار و برای تعارض های خشم و وابستگی معنادار نیست. نتیجه گیری: هیجان‌های خشم و وابستگی تنها با نشانه گرفتن افکار خودکار منفی تغییری نمی‌کنند و ثبات در هیجانی‌های بنیادین خشم و وابستگی با طول درمان ممکن است بیشتر حاصل شود. نتایج حاصل از این مطالعه می‌تواند برای مراکز بهداشتی- درمانی در درمان افسردگی پس از زایمان قابل استفاده باشد.