ساخت برنامه آموزش ذهن شفقت‌گرا برای نوجوانان: رویکرد نقشه‌نگاری مداخله

هدف: این پژوهش با هدف طراحی برنامه آموزش ذهن شفقت‌گرا برای نوجوانان با استفاده از رویکرد نقشه‌نگاری مداخله انجام شد. نقشه‌نگاری مداخله، رویکردی است که به‌طور تکراری و تجمعی برای توسعه مداخلات سلامت‌محور مبتنی بر نظریه، شواهد و عمل، به کار می‌رود.روش: در این مطالعه، علاوه بر بررسی دانش نظری و تجربی در زمینه شفقت‌ورزی، نظرات خبرگان در دو حوزه روان‌شناسی مثبت و تحولی نیز لحاظ شد. هدف اصلی این بود که پروتکلی بافت‌محور برای آموزش ذهن شفقت‌گرا در نوجوانان طراحی شود.یافته‌ها: پژوهش نشان داد که دستیابی به ذهن شفقت‌گرا از طریق این پروتکل آموزشی با مفاهیمی مانند ابرازگری هیجانی، والدگری کمال‌جویانه، محیط سرزنش‌گر، رسانه‌های اجتماعی، نیاز‌های اساسی و خودمراقبتی در ارتباط است. این یافته‌ها تاکید می‌کند که رویکرد تک‌بعدی به مقوله شفقت‌ورزی کافی نیست و لازم است به ابعاد مختلف اجتماعی، خانوادگی و فردی توجه شود.نتیجه‌گیری: در نتیجه، ساده‌سازی بیش از حد مفهوم شفقت‌ورزی و تمرکز صرف بر یک جنبه خاص، نه تنها باعث درک ناقص این سازه می‌شود، بلکه می‌تواند در توسعه مداخلات نیز به نتایج محدودی منجر شود. بنابراین، لازم است که مداخلات شفقت‌ورزی به‌صورت چندبعدی و با نگاهی جامع به جنبه‌های مختلف این سازه طراحی و اجرا شود.

development of a compassionate mind training program for adolescents: intervention mapping approach

aim: this study aimed to design a compassion-based mindfulness training program for adolescents using the intervention mapping approach. method: intervention mapping is a method that employs a repetitive and cumulative process to develop health-oriented interventions grounded in theory, evidence, and practice. this research involved reviewing theoretical and empirical knowledge on compassion, as well as incorporating expert opinions from the fields of positive psychology and developmental psychology. the primary goal was to create a context-specific protocol for teaching compassion-based mindfulness to adolescents. results: the results indicated that achieving compassion-based mindfulness through this educational protocol is linked to factors such as emotional expression, perfectionistic parenting, blame-oriented environments, social media influences, basic needs, and self-care. these findings highlight that a one-dimensional approach to compassion is insufficient and that various social, familial, and individual dimensions must be considered. conclusion: oversimplifying the concept of compassion by focusing on a single aspect leads to a limited understanding and less effective interventions. compassion interventions should be designed and implemented in a multidimensional manner, taking into account the diverse aspects of this construct.