مدل‌یابی روابط ساختاری دوسوگرایی خود و علائم اختلال وسواس فکری-عملی: نقش میانجی تحمل‌ناپذیری عدم‌اطمینان

هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی تحمل‌ناپذیری عدم‌اطمینان در رابطه بین دوسوگرایی خود و شدت علائم وسواسی-اجباری در یک نمونه آنالوگ انجام‌شد.‌روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل بزرگ‌سالان بالای ١٨ سال بود که از میان آن‌ها ٧١٨ نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان، مقیاس‌های دوسوگرایی خود (بار و کیریوس، ٢٠٠٧)، تحمل‌ناپذیری عدم‌اطمینان ١٢ موردی (کارلتون و همکاران، ٢٠٠٧) و پرسشنامه وسواسی اجباری ییل-براون (گودمن و همکاران، ١٩٨٩) را تکمیل کردند. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزارهای amos-٢٤ و spss-٢٧ استفاده شد.‌یافته‌ها: بررسی داده‌های پژوهش نشان داد که بین دوسوگرایی خود و شدت علائم وسواسی-اجباری رابطه‌ای مثبت و معنادار (٠١/٠p<) و بین تحمل‌ناپذیری عدم ‌اطمینان و دوسوگرایی خود و همچنین شدت علائم وسواسی-اجباری رابطه‌ای منفی و معنادار وجود دارد (٠١/٠p<). همچنین، تحمل‌ناپذیری عدم‌اطمینان رابطه بین دوسوگرایی خود و شدت علائم وسواسی-اجباری را میانجی‌گری کرد (٠١/٠p<).‌نتیجه‌گیری: بررسی یافته‌ها نشان داد که سطوح بالای دوسوگرایی خود با کاهش تحمل‌ناپذیری عدم اطمینان، سبب افزایش شدت علایم وسواسی- جبری می‌شود. به این صورت که سطوح بالای دوسوگرایی خود، با متمرکز کردن توجه بر خود و کاستن از توجه به محیط، سبب کاهش تحمل‌ناپذیری عدم اطمینان و در نتیجه ظهور علایم وسواسی می‌شود. بر این اساس، می‌توان نشانه‌های وسواسی را تلاش فرد جهت حل دوسوگرایی در مورد خود دانست.

structural relationship modeling of obsessive compulsive disorder symptoms and self-ambivalence: the mediating role of intolerance of uncertainty

aim: this study aimed to examine the mediating role of intolerance of uncertainty in the relationship between self-ambivalence and obsessive-compulsive symptoms in an analog sample. methods: this descriptive-correlational study involved adults over 18 years old, with a sample size of 718 individuals selected through convenience sampling. participants completed the ambivalence scale (bhar kyrios, 2007), the 12-item intolerance of uncertainty scale (carleton et al., 2007), and the yale-brown obsessive compulsive scale (goodman et al., 1989). data analysis was performed using structural equation modeling with amos-24 and spss-27 software. results: the findings indicated a significant positive relationship between self-ambivalence and obsessive-compulsive symptoms (p < 0.01). additionally, intolerance of uncertainty was significantly negatively related to both self-ambivalence and obsessive-compulsive symptoms (p < 0.01). intolerance of uncertainty was found to mediate the relationship between self-ambivalence and the severity of obsessive-compulsive symptoms (p < 0.01). conclusion: high levels of self-ambivalence are associated with increased intensity of obsessive-compulsive symptoms due to reduced tolerance for uncertainty. self-ambivalence leads to a focus on oneself and diminished attention to the environment, thereby decreasing tolerance for uncertainty and contributing to the emergence of obsessive symptoms. these findings suggest that obsessive symptoms may be an individual’s attempt to manage self-ambivalence.