تجارب زیسته فرزندان از روابط فرازناشویی والدین؛ یک مطالعه پدیدارشناسانه

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی تجارب زیستۀ فرزندان از روابط فرازناشویی والدین انجام شد. روش: روش پژوهش، کیفی با رویکرد پدیدارشناسی تفسیری است. جامعه‌ مورد مطالعه، کلیه‌ فرزندان 22-18 سالی بودند که یکی از والدین‌شان سابقه رابطه‌ فرازناشویی داشته است. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله‌برفی، تا زمان اشباع داده‌ها، 10 نفر از این فرزندان انتخاب شدند. از شرکت‌کنندگان مصاحبه نیمه­ساختاریافته به عمل آمد، سپس کلمه به کلمه پیاده‌سازی شده و به روش اسمیت و اسبورن (2015) تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: در این مطالعه 6 مضمون اصلی: 1) مواجهه فرزند با روابط فرازناشویی والدین؛ 2) تعبیر فرزند از روابط فرازناشویی والدین ؛ 3) تغییرات ایجاد شده برای فرزند در خانواده؛ 4) آسیب‌های فردی وارد شده به فرزند؛ 5) آسیب‌های بین‌فردی وارد شده به فرزند و 6) رشد پس از ضربۀ روابط فرازناشویی والدین، استخراج شد. جوهرۀ تجربۀ فرزندان &آرزوی ترمیم خانواده و بازگشت به شرایط پیش از وقوع رابطۀ فرازناشویی، در عین آگاهی به عدم امکان‌پذیری آن& بود. نتیجه‌گیری: مطابق یافته‌های پژوهش، به نظر می‌رسد زندگی فرزندان از چندین جنبه تحت تاثیر روابط فرازناشویی والدین قرار گرفته و لازم است  به تناسب شرایط‌شان برای این خانواده‌ها، سیستم‌های حمایتی فراهم شود.

children’s lived experiences of parental extramarital relationship

aim: the aim of this study was to identify the lived experiences of children whose parents had extramarital relationships. method: this qualitative research utilized an interpretive phenomenological approach. the study population consisted of children aged 18-22 years whose parents had extramarital relationships. using targeted and snowball sampling methods, 10 children were selected until data saturation was achieved. semi-structured interviews were conducted with the participants, transcribed verbatim, and analyzed according to the method of smith and osborne (2015). results: six main themes were extracted from the data: 1) children’s exposure to parents’ extramarital relationships, 2) children’s interpretation of parents’ extramarital relations, 3) changes experienced by the child within the family, 4) personal injuries inflicted on the child, 5) interpersonal injuries inflicted on the child, and 6) posttraumatic growth following parents’ extramarital relations. the essence of the children’s experience was &the desire to restore the family and return to the conditions before the extramarital relationship occurred, while being aware of its impossibility.& conclusion: the findings suggest that children’s lives are profoundly affected by parents’ extramarital relationships in multiple ways. it is necessary to provide support systems tailored to the needs of these families.