ارائه مدل گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس جو عاطفی خانواده و واکنش‌پذیری بین‌فردی: نقش میانجی‌ گر بی‌تفاوتی ‌اخلاقی

هدف: گرایش به رفتارهای پرخطر یکی از ناسازگاری‌های رفتاری دوران نوجوانی به‌شمار می‌رود. این پژوهش با هدف ارائه مدل گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس جو عاطفی خانواده و واکنش‌پذیری بین‌فردی: نقش میانجی‌گر بی‌تفاوتی‌اخلاقی انجام شد. روش: روش پژوهش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه‌آماری تمامی دانش‌آموزان مقطع متوسطه در دامنه سنی بین 16 تا 18 سال شهر گرگان در سال تحصیلی 1402-1401 بودند. تعداد 280 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های گرایش به رفتار پرخطر زاده‌محمدی (1390)، جو عاطفی‌خانواده هیل‌برن (1964)، واکنش‌پذیری بین‌فردی دیویس (1983) و بی‌تفاوتی‌اخلاقی کاپرارا (2006) بود. جهت تحلیل داده‌ها از ماتریس همبستگی، تحلیل مسیر و شاخص‌های نکویی برازش با نرم‌افزار lisrel 8.3 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از روابط مستقیم متغیرهای پژوهش نشان داد که بین جو عاطفی خانواده و واکنش‌پذیری بین‌فردی با گرایش به رفتارهای پرخطر رابطه منفی و معنادار وجود دارد (0.05>p). همچنین جو عاطفی خانواده و واکنش‌پذیری بین‌فردی علاوه بر تاثیر مستقیم، از طریق بی‌تفاوتی‌اخلاقی اثر غیرمستقیم منفی و معنادار دارند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که با افزایش جوعاطفی خانواده و واکنش‌پذیری بین‌فردی گرایش به رفتارهای پرخطر کاهش پیدا کرده و کاهش بی‌تفاوتی‌اخلاقی منجر به افزایش گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان می‌شود.

the model of tendency towards risky behaviors based on family emotional climate and interpersonal reactivity: the mediator of moral indifference

objective: tendency to risky behaviors is one of the behavioral inconsistencies of adolescence. this research was conducted with the aim of providing a model of tendency towards risky behaviors based on the emotional atmosphere of the family and interpersonal reactivity: the mediating role of moral indifference. method: the research method was structural equation modeling. socio-statistics of all high school students in the age range between 16 and 18 years of gorgan city in the academic year 2022-2023. a number of 280 people were selected as a sample by cluster random sampling. the research tools were zadeh mohammadi (2011) risky behavior questionnaires, hillburn’s emotional climate (1964), davis’ interpersonal reactivity (1983) and caprara’s moral indifference (2006). for data analysis, correlation matrix, path analysis and goodness of fit indices were used with lisrel 8.3 software. findings: the results of the direct relationships of the research variables showed that there is a negative and significant relationship between the emotional atmosphere of the family and interpersonal reactivity with the tendency to risky behaviors (p<0.05). also, the emotional atmosphere of the family and interpersonal reactivity have a negative and significant indirect effect through moral indifference in addition to the direct effect. conclusion: the results of the research indicate that with the increase in family emotionality and interpersonal reactivity, the tendency to risky behaviors decreases and the decrease in moral indifference leads to an increase in the tendency to risky behaviors in teenagers.