مدل یابی بهزیستی ادراک شده نوجوانان بر اساس همکاری ادراک شده والدینی در فرآیند فرزندپروری: نقش میانجیگری دلبستگی به والدین

هدف: روابط میان اعضای خانواده یکی از عوامل تاثیرگذار بر میزان ادراک نوجوانان از بهزیستی است. ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر  تعیین نقش میانجیگری دلبستگی به والدین در رابطه بین همکاری ادراک شده والدینی و بهزیستی ادراک شده نوجوان بود. روش: جامعه پژوهش شامل کلیه والدین (پدر و مادر) نوجوانان 18-12 ساله به همراه فرزند نوجوان آن‌ها در شهر اصفهان بودند، که از میان آن‌ها 482 نفر از والدین (241 پدر و 241 مادر) و 241 فرزند با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به ترتیب به پرسشنامه های دلبستگی به والدین (lppa) کیفیت زندگی کید اسکرین (kidscreen-10) و روابط همکاری ادراک شده والدینی (crs-brief) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای 23-spss و 23-amos تحلیل شدند. یافته ها: نتایج شاخص‌های برازندگی حاکی از برازش مدل پیشنهادی بود و دلبستگی نوجوان به پدر (0/001˂p) و مادر (0/001˂p) توانست نقش میانجی‌گر را در رابطه ی همکاری ادراک شده والدینی و بهزیستی ادراک شده ی نوجوان ایفا کند. لازم به ذکر است که مسیرهای مستقیم همکاری ادراک شده والدینی به بهزیستی ادراک‌شده برای پدر (0/16 =p) و همینطور مادر (0/22 =p) معنادار نبود. نتیجه گیری: بر این اساس با در نظر گرفتن نقش متغیرهایی چون همکاری ادراک شده والدینی، دلبستگی نوجوان به والدین و بهزیستی ادراک‌شده، همکاری هرکدام از والدین و ایفای نقش موثر درزمینه پرورش فرزند می‌تواند به‌واسطه ایجاد دلبستگی ایمن بیشتر بر بهزیستی روان‌شناختی فرزندان تاثیر بگذارد.

modeling the adolescents perceived well-being based on perceived coparentig in parenting process: the mediating role of parental attachment

aim: relationships between family members is one of the main and influential pillars on adolescents’ perception of well-being. therefore, the aim of this study was to determine the mediating role of parental attachment in the relationship between perceived parental cooperation and perceived adolescent well-being. method:the study population included all parents (parents) of adolescents aged 12-18 years with their adolescent children in isfahan, from which 482 parents (241 father and 241 mother) and 241 children were selected using convenience sampling method. participants answered the parent-peer attachment questionnaire (lppa), and the kidscreen-10 quality of life questionnaire and the parent-collaborative questionnaire (crs-brief). data was analyzed using pearson correlation coefficient and structural equationsusing spss-23and amos-23 programs. results: the results of fitness indices indicated the fit of the proposed model and adolescent attachment to father (p<0.001) and mother(p<0.001) was able to play a mediating role in the relationship between perceived parental cooperation and adolescent perceived well-being. it should be noted that the direct paths of perceived parental cooperation to perceived well-being were not significant for father(p=0.16) and mother (p=0.22). conclusion: accordingly, by considering the role of variables such as perceived parental cooperation, adolescent attachment to parents and perceived well-being, the perceived cooperation of each parent and playing an effective role in child rearing can affect the psychological well-being of children by creating secure   attachment.