مقایسه تکانشوری، استحکام من، ناگویی هیجانی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده در معتادان ادامه‌دهنده و رهاکننده درمان

هدف: سوء‌مصرف مواد عبارت است از الگوی غیرانطباقی مصرف مواد که از طریق پیامدهای نامطلوب عودکننده و قابل‌ملاحظه مرتبط با استعمال مکرر مواد ظاهر می‌شود. متغیرهای چندگانه بر شدت، مدت و درمان اختلالات سوءمصرف مواد تاثیر می‌گذارند. برآوردها در سال 2017 نشان داد که 271 میلیون نفر در جهان از یک یا چند ماده‌مخدر استفاده کرده‌اند. پژوهش حاضر که از نوع علی‌مقایسه‌ای بود، با هدف مقایسه تکانشوری، استحکام من، ناگویی هیجانی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده در معتادان ادامه‌دهنده و رهاکننده درمان انجام شد. روش: بدین منظور، 180 نفر از مراجع‌کنندگان به سه مرکز ترک اعتیاد، به‌صورت تصادفی در سه گروه درمان دارویی، مشاوره انگیزشی و درمان ترکیبی دارویی انگیزشی قرار گرفتند. آزمودنی‌ها پیش از درمان، پرسشنامه‌های مربوط به مقیاس تکانشوری بارات (بارات، 1994)، مقیاس استحکام من (بشارت، 1386)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، 1994) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک‌شده (زیمت، دالم، زیمت و فارلی، 1988) را تکمیل کردند. پس از پایان دوره درمانی، تعداد افراد باقی‌مانده هر گروه درمانی به‌ترتیب 45، 39 و 43 نفر بود. برای تحلیل داده‌ها از آزمون ناپارامتری یو مانویتنی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان‌دهنده تفاوت معنادار در متغیرهای تکانشوری، استحکام من، ناگویی هیجانی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده بین معتادان ادامه‌دهنده و رها‌کننده درمان است. نتیجه‌گیری: توجه به این متغیرها می‌تواند در برنامه‌های پیشگیری، تشخیص و درمان سوءمصرف مواد موثر واقع شود.

Comparison of Impulsiveness, Ego strength, Alexithymia and Perceived Social Support in Addicts Who Continue Treatment and Those Who Quit

Aim: Substance abuse is a maladaptive pattern of substance use through recurrent and significant adverse consequences related to the repeated use of substances appearing. Multiple variables affected on severity, duration and treatment of substance abuse disorders. In 2017, globally 271 million people were estimated to have used one or more illicit drugs. The aim of this causalcomparative study was the comparison of impulsiveness, ego strength, alexithymia and perceived social support in addicts who continued treatment and those who abandoned treatment. Methods: For this purpose, 180 participations referred to 3 drug rehabilitation center and after obtaining the consent and conveniently placed into three groups: medicinal, motivational and combined (medicinalmotivational) treatment randomly. Participations completed BIS (Barratt, 1994), Ego Strength Scale (Besharat, 2006), TAS20 (Bagby, Parker Taylor, 1994) and MSPSS (Zimet, Dahlem, Zimet Farley, 1998) before and after the treatments. The number of people remained at the end of treatment were 45, 39 and 43 respectively in each group. For analyze the data nonparametric U MannWhitney test was used. Results: The results showed significant differences on impulsiveness, ego strength, alexithymia and perceived social support between Addicts Who Continued Treatment and Those Who Abandoned Treatment. Conclusion: Considering these variable can be effective in preventing, diagnosis and treatment of addiction.