تاثیر آموزش برنامه هوش موفق استرنبرگ بر افزایش خلاقیت و تحمل ابهام دانش‌آموزان

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثر آموزش برنامه هوش موفق استرنبرگ بر افزایش خلاقیت و تحمل ابهام دانش آموزان انجام شد. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را 15842 نفر ازدانش آموزان پسر کلاس چهارم در سال تحصیلی1399-1400 در شهر اصفهان تشکیل دادند که30 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ‌ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش ده جلسه آموزش برنامه ی هوش موفق استرنبرگ دریافت نمود. داده ‌ها از طریق آزمون تفکر خلاق تورنس فرم b (2002) و پرسشنامه تحمل ابهام مک لین (1993) جمع آوری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شد .یافته ها: نتایج نشان داد که برنامه هوش موفق استرنبرگ بر افزایش خلاقیت و تحمل ابهام دانش ‌آموزان در مرحله پس آزمون اثربخش بوده و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که آموزش برنامه هوش موفق استرنبرگ با فراهم کردن فرصت برای غنی کردن محیط آموزشی دانش آموزان با بهره گیری از روش ‌هایی همانند کاربرد حل مساله، بازی ‌های غیرساختاری،کاربرد غیر معمول اشیاء، مکالمه ی اعداد و طرح داستان ‌های نیمه تمام می تواند به عنوان یک برنامه کارآمد جهت افزایش خلاقیت و تحمل ابهام دانش آموزان مورد استفاده گیرد.

The Impact of Sternberg Success Intelligence Program Training on Increasing Students’ Creativity and Tolerance of Ambiguity

Aim: The aim of this study was to investigate the effect of Sternberg successful intelligence training program on increasing students’ creativity and tolerance of ambiguity. Method: The research method was an experimental with pretest, posttest and followup with control group. The statistical population of the study consisted of 15842 fourth grade male students in the academic year 20202021 in the city of Isfahan, that 30 people were selected by multistage random sampling method and randomly assigned to experimental (n= 15) and control (n= 15) groups. The experimental group received ten sessions of Sternberg Success Intelligence Program training. Data were collected through Torrance Creative Thinking Test Form B (2002) and McLean Ambiguity Tolerance Questionnaire (1993) and were analyzed by mixed analysis of variance. Results: The results showed that Sternberg successful intelligence program was effective in increasing students’ creativity and ambiguity tolerance in the posttest phase and this effect remained stable in the followup phase. Conclusion: Based on the findings of the present study, it can be concluded that the training of Sternberg successful intelligence program by providing an opportunity to enrich the educational environment of students by using methods such as problem solving, games Unstructured, unusual use of objects, conversation of numbers and semifinished storytelling can be used as an effective program to increase students’ creativity and ambiguity tolerance.