پیش‌بینی کیفیت رابطه زناشویی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی، نیازهای گلاسر و پذیرش خویشتن

هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی کیفیت رابطه زناشویی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی، نیازهای گلاسر و پذیرش خویشتن در بین زوجین شهر اصفهان بود. روش: این پژوهش از نوع پژوهش‌های توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری زوج‌های 20 تا 50 ساله شهر اصفهان در سال 1396 بودند که حداقل دو سال از ازدواج آن‌ها گذشته بود. نمونه آماری شامل 615 زوج بود که به شکل در دسترس از مناطق مختلف شهری انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه پنج عامل شخصیت نئو (کاستا و مک‌کری، 1992)، پرسشنامه کیفیت ابعاد رابطه (فلیچر، سیمپسون و توماس، 2000)، پرسشنامه نیازهای اساسی (صاحبی، 1380) و پرسشنامه پذیرش خویشتن (چمبرلین و هاگا، 2001). داده‌های گردآوری شده به کمک آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که متغیرهای روان‌رنجوری، تجربه‌گرایی، نیاز به آزادی و نیاز به قدرت با کیفیت رابطه زناشویی رابطه منفی و معنادار دارند. متغیرهای برون‌گرایی، توافق‌پذیری، وجدان‌گرایی، پذیرش خویشتن، عشق و تعلق خاطر، بقا و تفریح با کیفیت رابطه زناشویی رابطه مثبت و معنادار دارند. نتایج رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که کلیه متغیرها قدرت پیش‌بینی کیفیت رابطه زناشویی را دارند. نتیجه‌گیری: با توجه به این نتایج می‌توان گفت تغییرات متغیرهای پیش‌بین در این پژوهش با تغییرات متغیر کیفیت رابطه زناشویی همراه است. یافته‌های این پژوهش نشان داد که ویژگی‌های شخصیتی، نیازهای گلاسر و پذیرش خویشتن می‌تواند پیش‌بینی‌کننده کیفیت رابطه زناشویی باشد.

Prediction of Marital Relationship Quality based on Personality Factors, Glasser’s basic Needs and Self- Acceptance

Aim: The purpose of this study was to predict the marital relation quality based on personality factors, Glasser’s basic needs and selfacceptance among couples in Isfahan. Method: This research was a descriptive and correlational study. The statistical population included the available couples from 20 to 50 years old in Isfahan who were married at least more than two years in 1396. The sample consisted of 615 available couples who were selected in different urban areas. In this research the NEOFive Factor Inventory (NEOFFI), Glasser’s Basic Needs Questionnaire, Self Acceptance Questionnaire and the Perceived Relationship Quality Components (PRQC) were used for collecting data. The collected data were analyzed using Pearson correlation and stepwise regression. Collected data were analyzed by Pearson Corolation and stepwise regression. Results: The results showed neurotisism, openness to experience, need to freedom, need to power have negative and significant corolation. With marital relation quality and extra version, agreeableness, Conscientiousness, selfacceptance, love and belongness, survival and leisure have positive and significant corolation with marital relation quality. The stepwise results showed the all of predicting variables can predict marital relations quality. As regard to results it can be said the changes in predicting variables are associated marital relations quality. Conclusion: Findings of this study showed that personality factors, Glasser’s basic needs and selfacceptance can predict the quality of marital relationship.