اثر ادراک از روابط والدینی، رابطۀ معلم- دانش‌آموز و بهترین اهداف شخصی بر سرزندگی تحصیلی

هدف: پژوهش حاضر با هدف آزمون اثر ادراک از روابط والدینی، ادراک از رابطه‌معلم-دانش آموز و بهترین اهداف شخصی بر سرزندگی تحصیلی  صورت گرفت. روش: 600 دانش‌آموز دوره‌متوسطه پرسشنامه‌های بهترین اهداف شخصی مارتین (2006)، سرزندگی تحصیلی  دهقانی‌زاده و حسین‌چاری (1391)، ادراک از روابط والدینی گرونیک و همکاران (1997) و پرسشنامه‌معلم به عنوان بافت اجتماعی بیلمونت و همکاران (1992) را پاسخ دادند. جهت تحلیل داده‌ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری چندسطحی (msem) استفاده شد. یافته‌ها: در سطح بین‌گروهی ادراک از روابط والدینی و ادراک از رابطۀ معلم دانش‌آموز به طور مثبت قادر به پیش‌بینی بهترین اهداف شخصی دانش‌آموزان بودند که به نوبۀ خود بهترین اهداف شخصی به طور مثبت به سرزندگی تحصیلی مرتبط بود. هم‌چنین اثر غیرمستقیم بین‌خوشه‌ای ادراک از روابط والدینی و ادراک از رابطۀ معلم دانش‌آموز معنادار بدست آمد. اثر مستقیم بین کلاسی ادراک از روابط والدین بر سرزندگی تحصیلی معنادار ولی این اثر برای ادراک از رابطه معلم دانش‌آموز غیرمعنادار بدست آمد و حاکی از آن است که بهترین اهداف شخصی دانش‌آموزان به طور کامل رابطۀ بین کلاسی ادراک از رابطه معلم دانش‌آموز با سرزندگی تحصیلی را میانجی‌گری می‌کند. 27.19 درصد از واریانس سرزندگی تحصیلی در سطح دانش‌آموز توسط متغیر سطح فردی و 78.67 درصد از واریانس آن در سطح کلاس توسط متغیر بافتی تبیین شد. نتیجه‌گیری: هدایت دانش آموزان به سوی جهت گیری هدفی بهترین اهداف شخصی توسط معلمان و ایجاد جو حمایتی در خانواده توسط والدین می تواند سرزندگی تحصیلی دانش آموزان را ارتقا بخشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف آزمون اثر ادراک از روابط والدینی، ادراک از رابطه‌معلم-دانش آموز و بهترین اهداف شخصی بر سرزندگی تحصیلی  صورت گرفت. روش: 600 دانش‌آموز دوره‌متوسطه پرسشنامه‌های بهترین اهداف شخصی مارتین (2006)، سرزندگی تحصیلی  دهقانی‌زاده و حسین‌چاری (1391)، ادراک از روابط والدینی گرونیک و همکاران (1997) و پرسشنامه‌معلم به عنوان بافت اجتماعی بیلمونت و همکاران (1992) را پاسخ دادند. جهت تحلیل داده‌ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری چندسطحی (msem) استفاده شد. یافته‌ها: در سطح بین‌گروهی ادراک از روابط والدینی و ادراک از رابطۀ معلم دانش‌آموز به طور مثبت قادر به پیش‌بینی بهترین اهداف شخصی دانش‌آموزان بودند که به نوبۀ خود بهترین اهداف شخصی به طور مثبت به سرزندگی تحصیلی مرتبط بود. هم‌چنین اثر غیرمستقیم بین‌خوشه‌ای ادراک از روابط والدینی و ادراک از رابطۀ معلم دانش‌آموز معنادار بدست آمد. اثر مستقیم بین کلاسی ادراک از روابط والدین بر سرزندگی تحصیلی معنادار ولی این اثر برای ادراک از رابطه معلم دانش‌آموز غیرمعنادار بدست آمد و حاکی از آن است که بهترین اهداف شخصی دانش‌آموزان به طور کامل رابطۀ بین کلاسی ادراک از رابطه معلم دانش‌آموز با سرزندگی تحصیلی را میانجی‌گری می‌کند. 27.19 درصد از واریانس سرزندگی تحصیلی در سطح دانش‌آموز توسط متغیر سطح فردی و 78.67 درصد از واریانس آن در سطح کلاس توسط متغیر بافتی تبیین شد. نتیجه‌گیری: هدایت دانش آموزان به سوی جهت گیری هدفی بهترین اهداف شخصی توسط معلمان و ایجاد جو حمایتی در خانواده توسط والدین می تواند سرزندگی تحصیلی دانش آموزان را ارتقا بخشد.

The Effect of Perceived Parental Relationships, Teacher-Student Relationship and Personal Best Goals on Academic Buoyancy

Aim: This study aimed to investigate the effect of perceived parental relationships, teacher‐student relationship and personal best goals on academic buoyancy. Method: Therefore, 600 secondary high school girl students completed personal best goals questionnaire of Martin (2006), academic buoyancy questionnaire of Dehganizadeh and Hoseinchari (2012), perceived parental relationship questionnaire of Gronik et al. (1997) and Teacher as Social Context Questionnaire (TASCQ) of Belmont, et al. (1992). Multilevel Structural Equation Modeling (MSEM) was used for analyzing data. Results: In between group level perceived parental relationship and teacher‐student relationship positively predict students` personal best goals, which in turn the best personal goals positively related to students’ academic buoyancy. Also, there was a significant indirect intercluster effect of perceived parental relationship and perceived teacher‐student relationship. The direct interclassroom perception of parental relationships on academic buoyancy was significant, but this effect was insignificant for perceived teacherstudent relationship, suggesting that students’ personal best goals completely meditate relationship between interclassroom perceptions of teacherstudent relationships and academic buoyancy.  27.19% of variance in academic buoyancy at student level was explained by individual level variable and 78.67% of variance in academic buoyancy at class level was explained by contextual variable. Conclusion: Guiding students towards personal best goals orientation by teachers and creating a supportive atmosphere in the family by parents can improve students’ academic buoyancy.