الگوی ساختاری استفادۀ آسیب‌زای مادران از اینترنت و مشکلات رفتاری کودکان با میانجی‌گری تعامل مادر- کودک

هدف: استفادۀ آسیب‌زای مادران از اینترنت با اخلال در تعامل مادرکودک و مشکلات رفتاری کودک همراه است. این مطالعه با هدف بررسی مدل ساختاری استفادۀ آسیب‌زای مادران از اینترنت و مشکلات رفتاری کودکان با میانجی‌گری تعامل مادرکودک انجام شد. روش: جامعۀ آماری این پژوهش تمام مادران شهر تهران در سال 1399 بود. نمونه ای از 322 مادر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامۀ استاندارد استفاده آسیب‌زا از اینترنت کاپلان (2010)، پرسشنامۀ توانایی‌ها و مشکلات رفتاری کودک گودمن (1997) و پرسشنامۀ تعامل والدکودک پیانتا (1992) بود. داده‌های گردآوری شده با استفاده از نرم افزارهای spss26 و amos24 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که استفادۀ آسیب‌زای مادران از اینترنت با تعامل مادرکودک رابطۀ منفی و معنادار و با مشکلات رفتاری کودک رابطۀ مثبت و معنادار دارد. یافته‌های برآمده از معادلات ساختاری نشان داد که شاخص های نیکویی مدل در محدوده مطلوب قرار دارند و نقش میانجی متغیر تعامل مادرکودک در رابطه بین استفاده آسیب‌زای مادران از اینترنت با مشکلات رفتاری کودک تایید شد. نتیجه‌گیری: براساس این نتایج، به والدین و روان‌درمانگران پیشنهاد می‌شود که با مدیریت استفاده والدین از اینترنت در هنگام تعاملات مادرکودک و تقویت این تعامل، مشکلات رفتاری در کودکان را بهبود بخشند. بدین‌سان می‌توان در گسترۀ روابط خانوادگی، تربیتی و درمانی به متغیر های یاد شده، توجه نمود.