رابطه ترس از تصویر بدنی و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان با ترس از زایمان مادران باردار نوبت اول

هدف: هدف پژوهش تعیین رابطه ترس از تصویر بدنی و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان با ترس از زایمان مادران باردار بود. روش:روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری زنان نخست زای سه ماهه آخر بارداری شهر کرمانشاه در سال 1396 به تعداد 239 نفر بود. بر اساس جدول کرجسیمورگان 1970، تعداد نمونه 144 نفر برآورد و به روش نمونه‌گیری در دسترس 158 نفر پس از رعایت ملاک‌های ورود از بین زنان باردار مراجعه‌ کننده به مراکز خدمات جامع سلامت ثامن‌الائمه، شهید رجایی، حاج افغانیان، شهید مطهری، وحدت و سجادیه انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ترس از تصویر بدنی لیتلتون، اکسام و پوری (2005)، تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهوون (2001) و انتظار زایمان ویژما (1998) بود. پس از کنار گذاشتن 12 پرسشنامه مخدوش، داده‌های 146 نفر به روش رگرسیون گام به گام تحلیل شد. یافته‌ها:نتایج نشان داد که بیشترین متغیر تبیین ‌کننده واریانس ترس از زایمان به ترتیب مربوط به ترس از تصویر بدنی (0.384 =β، 0.01 =p) راهبردهای منفی نظم جویی شناختی هیجان (0.231 =β، 0.01 =p) و راهبردهای مثبت نظم جویی شناختی هیجان (0.172 =β، 0.01 =p) است. نتیجه‌گیری: از آنجا که هر اندازه زنان باردار نوبت اول، نگرانی بیشتری درباره تصویر بدنی داشته باشند و از راهبردهای منفی نظم جویی شناختی هیجان استفاده کنند؛ ترس از زایمان بیشتری را تجربه خواهند کرد؛ پیشنهاد می‌شود که روان‌درمانگران و مشاوران با اصلاح نگرش این قشر در مورد تصویر بدنی و آموزش به‌کارگیری راهبردهای مثبت نظم جویی شناختی هیجان، ترس از زایمان و آسیب های ناشی از آن را کاهش دهند.