ارزیابی مولفه‌های موثر بر میزان رضایت دانشجویان دختر از سکونت در خوابگاه‌های دانشگاهی

هدف:هدف پژوهش یافتن معیارهایی برای ارتقای کیفیت فضای کالبدی خوابگاه‌های دانشجویی بود. روش:روش پژوهش از نوع همبستگی در یک مقطع زمانی و جامعه آماری کلیه ساکنان خوابگاه دختران دانشگاه شهید بهشتی تهران به تعداد 1648 نفر در پاییز سال 1397 بود. حجم نمونه بر اساس نظر کلاین (2015)، 2.5 تا 5 برابر تعداد گویه‌های پرسشنامه تعداد 172 نفر تعیین و به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای از 24 رشته مختلف در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری از دانشکده‌های علوم انسانی، علوم اجتماعی و رفتاری، علوم پایه و فنی و مهندسی انتخاب شد. در راستای سنجش اولویت ‌بندی نیازهای کیفی، دانشجویان دخترِ ساکن خوابگاه به پرسشنامه 29 گویه‌ای پژوهشگر ساخته رضایت سکونتی دانشجویان پاسخ دادند. پس از حذف 22 پرسشنامه مخدوش، تحلیل اطلاعات 150 آزمودنی با روش تحلیل عاملی انجام و پنج عامل رضایت سکونتی در خوابگاه‌ها بر اساس دیدگاه دانشجویان استخراج شد. نتایج:نتایج نشان داد که رابطه بین رضایت سکونتی با عوامل کالبدشناختی فضاهای داخلی و عملکردها (0.361 =r، 0.01 =p)، مدیریت و بهداشت خدمات (0.475 =r، 0.01 =p)، زیبایی ‌شناسی و نورگیری طبیعی (0.498 =r، 0.01 =p)، امنیت و ارتباطات اجتماعی (0.141 =r، 0.05 =p) و ارتباط با طبیعت (0.225 =r، 0.01 =p) مثبت است. بحث و نتیجه‌گیری:از آنجا که ارزیابی معیارهای موثر بر میزان رضایت از فضاهای خوابگاهی می‌تواند در تصمیم طراحان برای ارتقای کیفی فضاهای سکونتی دانشجویان راهگشا باشد؛ بنابراین با تبدیل این معیارهای کیفی به پیشنهاد‌های طراحی توسط معماران، می‌توان تا حد زیادی معضلات موجود در خوابگاه‌های دانشجویی را کاهش داد.