پیش ‌بینی کیفیت زندگی بر اساس نظام‌های فعال‌سازبازدارنده رفتاری و بیش ‌فعالی بزرگسالی در مردان دچار سوء مصرف مواد

هدف:هدف پژوهش پیش ‌بینی کیفیت زندگی بر اساس نظام‌های فعال‌ساز–بازدارنده رفتاری و بیش فعالی بزرگسالی در مردان دچار سوء ‌مصرف‌ مواد بود. روش:روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه افراد دچار سوء‌ مصرف مواد استان البرز به ‌تعداد 1673 بود. بر اساس جدول کرجسیمورگان 1970 حجم نمونه 232 نفر تعیین و به صورت در دسترس از دو مرکز اقامتی توسکا و رویش سبز انتخاب شد. پرسشنامه‌های پژوهش کیفیت زندگی سوء‌ مصرف‌کنندگان مواد سازمان بهداشت جهانی واروشربون 1998، فهرست علائم شاخص خود معرفی بیش فعالی بزرگسالان کانرز (1999) و پرسشنامه نظام بازدارنده مغزی-فعال‌ساز رفتاری کارور و وایت (1994) بود. پس از حذف 5 پرسشنامه مخدوش و 2 داده پرت، داده‌ها با استفاده از آزمون الگو‌یابی معادله‌های ساختاری تحلیل شد. یافته‌ها:یافته‌ها نشان داد که ضرایب مسیر غیرمستقیم بین کیفیت زندگی با مولفه‌های نظام فعال‌ساز رفتاری (0.292=β، 0.01 =p) و بیش فعالی بزرگسالی (0.584 =β، 0.001 =p) منفی است. همچنین تغییرات نمره‌های نظام مغزیرفتاری قادر به تبیین 22 درصد از واریانس بیش فعالی بزرگسالان و تغییرات یادشده همراه با تغییرات بیش فعالی بزرگسالی قادر به تبیین 47 درصد از واریانس کیفیت زندگی بود. نتیجه‌گیری:بر اساس نتایج این پژوهش بیش فعالی بزرگسالی رابطه بین نظام فعال‌ساز رفتاری و کیفیت زندگی را به ‌صورت منفی میانجیگری می‌کند؛ بنابراین می‌توان گفت که بیش فعالی در اکثر زمینه‌های زندگی فردی و اجتماعی مردان دچار سوء مصرف مواد آثار منفی و مخربی بر جای می‌گذارد؛ لذا پیشنهاد می شود برای ارتقاء کیفیت زندگی و کاهش رفتارهای پرخطر در بزرگسالان دچار اختلال بیش فعالی، جلسه‌هایی در قالب کارگاه‌های آموزشی برای حل تعارض ها و بهبود روابط بین فردی آن ها انجام پذیرد.