مقایسه ابعاد کمال‌گرایی و منبع کنترل سلامت در بیماران دچار اختلال وسواس فکری-عملی و بیماران افسرده

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه کمال‌گرایی و منبع کنترل سلامت در بیماران وسواس فکری-عملی و بیماران افسرده انجام شد. روش: روش پژوهش علی-مقایسه‌ای و جامعه آماری کلیه بیماران سرپایی مراجعه‌ کننده به ‌مرکز نگهداری بیماران روانی همراه، زیر نظر سازمان بهزیستی شهر کرج به ‌تعداد 287 نفر در سال 1395 بود. از میان آن ها 60 بیمار وسواسی و 60 بیمار افسرده که واجد ملاک های پژوهش بودند؛ به شکل در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌های مقیاس کمال‌گرایی چند بُعدی فراست، مارتن، لهارت و روزنبلیت (1990) و مقیاس چند وجهی منبع کنترل سلامت والستون، والستون و دولیس (1978) را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و یک‌ راهه تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که بیماران وسواسی از کمال‌گرایی (f= 18.12, p= 0.001) و مولفه نگرانی درباره اشتباه‌ها (f= 17.45, p= 0.003)، انتظارات والدین (f= 11.34, p= 0.01)، تردید در کارها (f= 28.25, p= 0.0001)، معیارهای فردی (f= 10.67, p= 0.01)، انتقادگری والدین (f= 16.32, p= 0.004)، تمایل به نظم و سازماندهی (f= 18.58, p= 0.002) و نیز از منبع کنترل سلامت درونی (f= 61.28, p= 0.001)، منبع کنترل سلامت مربوط به افراد موثر (f= 79.54, p= 0.0001) و منبع کنترل سلامت مربوط به شانس (f= 63.23, p= 0.00) بالاتری نسبت به بیماران افسرده برخوردارند. بحث و نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد سطوح بالاتر کمال‌گرایی و مولفه های آن در بیماران وسواسی منجر به فعال سازی رفتاری و ذهنی آن ها می‌شود؛ به همین جهت از منبع کنترل سلامت بهتری نسبت به افراد افسرده برخوردارند. از این رو پیشنهاد می شود برای پیشگیری از افسردگی و درمان آن برنامه هایی برای فعال سازی رفتاری تدوین شود.