تاثیر سامانه های مختلف خاک ورزی و تناوب ‌های زراعی بر تراکم علف هرز جودره

به منظور بررسی روند تغییرات تراکم علف های هرز مزرعه گندم به ویژه جودره، پژوهشی سه ساله (1390 تا 1392) با استفاده از آزمایش کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان اردستان انجام شد. سامانه های مختلف خاک ورزی شامل خاک ورزی مرسوم (گاو آهن برگردان دار)، خاک ورزی حداقل (کولتیواتور مزرعه) و بدون خاک ورزی فاکتورهای اصلی و شش تناوب مختلف، فاکتورهای فرعی آزمایش را تشکیل دادند. نتایج پژوهش نشان داد در سال زراعی اول، تراکم بوته (متر مربع)، تعداد ساقه و وزن خشک بوته (گرم در هر متر مربع) جودره در سامانه خاک ورزی مرسوم و کشت جو در ابتدای تناوب، به ترتیب برابر 33/5، 33/13 و 33/33 بود که به طور معنی دار (سطح 5%) کمتر از سایر گیاهان ابتدای تناوب و همچنین آیش بود. در سامانه خاک ورزی حداقل و در تناوب (کلزا ذرت گندم)، تراکم بوته، تعداد ساقه و وزن خشک جودره به ترتیب برابر با 28 (بوته در متر مربع)، 6/136 (ساقه در متر مربع) و 6/239 (گرم در متر مربع) بود که از نظر آماری نسبت به سایر تناوب ها (به جز تناوب کلزا آیش گندم) بیشتر بود. در دومین سال زراعی آزمایش، در سامانه بدون خاک ورزی، دو تناوب (کلزا آفتابگردان گندم) و (گندم– آیش گندم) به ترتیب با 33/11 و 66/13 بوته جودره در متر مربع کمترین مقادیر را نسبت به سایر تناوب ها داشتند. به طور خلاصه استفاده از سامانه خاک ورزی مرسوم و گیاهان هم خانواده غلات (بجز جو) می‌تواند از عوامل افزایش علف هرز جودره محسوب شود.