تاثیر همزیستی قارچ آربسکولار میکوریزا سویه (Glomus Intraradice) بر گل جالیز مصری (Orobanche Aegyptiaca. Pers) در کشت گوجه‌فرنگی (Lycopersicon Esculentum L.)

به منظور ارزیابی تاثیر همزیستی قارچ آربسکولار میکوریزا بر گل جالیز مصریorobanche aegyptiaca. pers) ) و تعیین اثرات آن بر رشد گوجه‌فرنگی (lycopersicon esculentum l.)، آزمایشی گلخانه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل قارچ آربسکولار میکوریزا سویه (glomus intraradice) در 4 سطح 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار (از بسته‌بندی تجاری) و 2 شاهد با و بدون علف‌هرز گل جالیز بودند. نتایج نشان داد در بین تیمارهای قارچ آربسکولار مایکوریزا دو تیمار 50 و 100 کیلوگرم در هکتار در بسیاری از صفات اندازه‌گیری شده گل جالیز و گوجه‌فرنگی تفاوت معنی‌داری با شاهد با گل جالیز نداشتند. اما کاربرد تیمارهای 150 و 200 کیلوگرم در هکتار قارچ آربسکولار مایکوریزا باعث کاهش معنی‌دار صفات تعداد گرهک گل جالیز روی ریشه گوجه‌فرنگی، وزن خشک گل جالیز، زمان ظهور گل جالیز در سطح خاک، نسبت وزن خشک گل جالیز به وزن خشک اندام هوایی گوجه‌فرنگی و در مقابل باعث افزایش وزن خشک اندام هوایی و درصد وزن ریشه به اندام هوایی گوجه‌فرنگی شدند. بطوری که در صفات درصد وزن ریشه به وزن خشک کل گوجه فرنگی و وزن خشک اندام هوایی گوجه‌فرنگی بر تیمار شاهد بدون گل جالیز هم برتری داشتند. در مجموع با توجه به عدم وجود تفاوت معنی‌داری بین دو تیمار قارچ آربسکولار میکوریزا (150 کیلوگرم در هکتار) با تیمار قارچ آربسکولار میکوریزا (200 کیلوگرم در هکتار)، انتخاب تیمار قارچ آربسکولار میکوریزا (150 کیلوگرم در هکتار) با کاهش رهاسازی ترکیبات محرک جوانه‌زنی سبب کاهش صفات گل جالیز و با تقویت گیاه میزبان سبب افزایش مقدار صفات گوجه‌فرنگی خواهد شد.