مقایسه کارایی سه آفت کش گیاهی کم خطر با دو کنه کش شیمیایی و روغن معدنی رایج علیه کنه قرمز مرکبات panonychus citri (mcgregor) (acarina: tetranychidae)

در این پژوهش اثر کشندگی روغن معدنی (فرمولاسیون ولک)، آفت کش های گیاهی تنداکسیر، سیرینول و پالیزین و کنه کش های هگزیتیازوکس و فن پیروکسی میت روی پوره سن یک و بالغ های کنه قرمز مرکباتpanonychus citri (mcgregor) (acarina: tetranychidae) یکی از آفات رایج درختان مرکبات مازندران، بررسی شد. از روش غوطه ور سازی برای آزمایش های زیست سنجی استفاده شد و 24، 48 و 72 ساعت پس از تیمار مرگ و میر ثبت شد. 72 ساعت پس از تیمار، میزان lc50 شش ترکیب ذکر شده برای پوره سن یک بترتیب 6/1743، 9/1305، 1/661، 2/1969، 6/223 و 480 پی پی ام و برای کنه بالغ 1898،1549، 9/693 ،2206، 3/227 و 3/439 پی پی ام براورد شد. بر این اساس کنه کش هگزیتیازوکس سمیت بالاتری نسبت به سایر ترکیبات برای هر دو مرحله پوره سن یک و بالغ کنه قرمز مرکبات داشت در حالی که کمترین سیمت مربوط به آفت کش گیاهی پالیزین بود. در بین ترکیبات گیاهی، آفت کش سیرینول سمیت بالاتری نسبت به دو ترکیب دیگر داشت. با توجه به کم خطر بودن این آفت کش ها نسبت به کنه کش های شیمیایی رایج، به نظر می رسد می توان از این ترکیبات در برنامه مدیریت تلفیقی کنه قرمر مرکبات بهره برد.