کارایی برخی از علف‌کش‌ها در کنترل پیزور (bolboschoenus maritimus (l.) palla) در مزارع برنج شمال ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
امین پناه هاشم ,یعقوبی بیژن
|
|
منبع
|
پژوهش هاي حفاظت گياهان ايران - 1397 - دوره : 32 - شماره : 2 - صفحه:245 -255
|
|
چکیده
|
پیزور علف هرزی چند ساله و مقاوم به غرقاب از خانواده اویارسلام است که در سالهای اخیر جمعیت آن در مزارع برنج شمال کشور رو به افزایش است. به منظور کنترل شیمیایی پیزور در برنج، آزمایش مزرعه ای طی دو سال متوالی در موسسه تحقیقات برنج کشور واقع در رشت اجرا شد. در سال اول، کارایی علف‌کش‌های رایج مزارع برنج شامل پرتیلاکلر، بوتاکلر، بن سولفورون متیل، اکسادیارژیل و تیوبنکارب در کنترل پیزور مطالعه شد. بر مبنای نتایج سال اول، کارایی برخی علف‌کش‌های انتخابی و جدید از گروه سولفونیل اوره ها ( alsها) مزارع برنج از جمله فلوستوسولفورون، پنوکسولام، مت‌سولفورونمتیل و نیز علف‌کش پیرازولیت از خانواده پیرازول ها در مقایسه با بنسولفورونمتیل در سال دوم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج سال اول نشان داد که حداقل زیست توده پیزور در کرت های تیمار شده با بن سولفورون متیل (1.5 گرم بر متر مربع) و پرتیلاکلر (10.6 گرم بر متر مربع) در شش هفته پس از نشاکاری مشاهده شد، درحالی که سایر علف کش ها کارایی مطلوبی در کنترل پیزور نداشتند. نتایج آزمایش سال دوم مشابه نتایج آزمایش اول، یعنی کارایی بسیار خوب بنسولفورونمتیل (97%≤) در کنترل پیزور بود. بعلاوه، نتایج نشان داد که کاربرد فلوستوسولفورون و پیرازولیت سبب کاهش معنی دار زیست توده پیزور (91%≤) در مقایسه با شاهد عدم کنترل گردید، درحالی که علف‌کش‌های پنوکسولام و مت سولفورون تاثیر بسیار کمی در کاهش زیست توده پیزور (49%≥) داشتند. با توجه به مکانیزم عمل متفاوت علف‌کش‌های جدید و سازگاری آنها با برنج، کاربرد آنها در تناوب با علف‌کش‌های موجود برای کنترل شیمیایی پیزور و اجتناب از مقاومت در صورت ثبت در کشور توصیه میشود.
|
|
کلیدواژه
|
برنج، علف هرز، کاهش عملکرد، کنترل شیمیایی
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت, گروه زراعت و اصلاح نباتات, ایران, سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی, موسسه تحقیقات برنج کشور, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|