برهمکنش دز علف‌کش ایمازتاپیر و ارقام لوبیا (phaseolus vulgaris) در کنترل علف‌های هرز

به منظور بررسی تاثیر دزهای کاهش یافته علف‌کش ایمازتاپیر بر علف‌های هرز لوبیا، آزمایشی مزرعه ای به صورت کرت های خرد شده در سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل غلظت‌های علف‌کش ایمازتاپیر (1 لیتر در هکتار فرآورده تجاری با نام پرسوئیت با فرمولاسیون 10% sl به عنوان غلظت 100 درصد و غلظت‌های 25، 50 و 75 درصد از غلظت توصیه شده به همراه تیمار وجین (شاهد عاری از علف‌های هرز)) به عنوان کرت های اصلی و کشت جداگانه و مخلوط ارقام اختر (ایستاده) و گلی (رونده) به صورت ردیفی و با نسبت (1:1)، به عنوان کرت های فرعی اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر دزهای کاهش یافته علف‌کش در کاهش زیست‌توده علف های هرز بسته به نوع گونه علف هرز و رقم لوبیا متفاوت است. در بین علف های هرز غالب، حساسیت تاج خروس وحشی نسبت به سلمه تره و تاجریزی سیاه در برابر افزایش دز بیشتر بود. در تیمارهایی که از رقم رونده استفاده شد، به دلیل قدرت پوشانندگی بالاتر، وزن خشک علف‌های هرز کاهش بیشتری نشان داد. در میان تیمارهای آزمایش، بالاترین میزان عملکرد دانه از رقم گلی با 4237 کیلوگرم در هکتار از دز کامل به دست آمد. کاربرد 75 درصد دز توصیه شده باعث حصول عملکرد بالای 4000 کیلوگرم در رقم گلی شد، و در همین دز مقدار عملکرد از رقم اختر و کشت مخلوط به ترتیب 3617 و 3641 کیلوگرم، حاصل شد. همچنین با توجه به نتایج مجموع عملکرد نسبی (ryt)، این شاخص در دزهای 75، 100 و تیمار وجین به ترتیب 0/95، 0/87 و 1/001 بدست آمد. با توجه به این نتایج، می توان گفت که امکان استفاده از دزهای کاهش یافته این علف‌کش تنها در صورتی که گیاه زراعی با توانایی رقابت بالا بتواند قدرت رقابتی علف های هرز را کاهش دهد، امکان‌پذیر است.