کمی‌سازی تاج‌بارش، ساقاب و باران‌ربایی در توده‌های طبیعی راش و دست‌کاشت نوئل در جنگل‌های سیاهکل، گیلان

توزیع اجزای بارندگی به تاج‌بارش، ساقاب و باران‌ربایی از اجزای مهم چرخۀ آب در بوم‌سازگان‌های درختی در پژوهش‌های اکوهیدرولوژی جنگل است. هدف این پژوهش، محاسبۀ تاج‌بارش، ساقاب و باران‌ربایی توده‌های طبیعی راش و دست‌کاشت نوئل در جنگل‌های سیاهکل (استان گیلان) بود. برای اندازه‌گیری مقدار باران در هر رخداد، از 10 باران‌سنج دستی و برای اندازه‌گیری تاج‌بارش، از 50 باران‌سنج دستی استفاده شد و متوسط ساقاب 9 درخت، متوسط ساقاب هر گونه در نظر گرفته شد. در تودۀ راش سهم هر یک از درصدهای تجمعی تاج‌بارش، ساقاب و باران‌ربایی از بارش به‌ترتیب 2/78، 1/10 و 7/11 درصد و در تودۀ نوئل، به‌ترتیب 1/72، 6/4 و 3/23 درصد حاصل شد. نتایج آزمون t جفتی نشان داد که درصد نسبی ساقاب راش به‌طور معنی‌داری بیشتر از تودۀ نوئل (p < 0.01; t = 3.59) و درصد نسبی باران‌ربایی تودۀ نوئل به‌طور معنی‌داری بیشتر از تودۀ راش است (p< 0.01, t = 9.37). رابطۀ مقدار باران با مقادیر تاج‌بارش، ساقاب و باران‌ربایی به‌صورت صعودی و بر‌اساس ضریب همبستگی پیرسون، در سطح 99 درصد معنی‌دار بود. با توجه به اینکه کاشت گونۀ جدید، سبب تغییر مقدار آب ورودی به پوشش کف جنگل (مجموع مقادیر ساقاب و تاج‌بارش) شده ‌است، در مدیریت جنگل و انتخاب گونۀ مناسب، باید به مقدار توزیع اجزای باران توجه شود.