ارزیابی ارتعاش دست - بازو در اثر قطع و بینه‌بری درختان راش با اره موتوری

اره‌ موتوری متداول ترین ابزار قطع و تبدیل در جنگل های شمال کشور محسوب می شود که یکی از مهم‌ترین عیوب آن، ارتعاش دائمی در حین کار است. هدف از این پژوهش، بررسی ارتعاش دستبازو در عملیات قطع و بینه بری درختان راش در جنگل خیرود نوشهر در استان مازندران است. سه درخت و سه بینه از گونۀ راش انتخاب و با استفاده از دستگاه ارتعاش سنج bruel & kjear 2237، همزمان اندازه‌گیری ارتعاش دست بازو در دستۀ عقب و دستۀ جلوی اره موتوری در سه جهت x، y و z انجام گرفت. از شاخص های شدت ارتعاش معادل اره ‌موتوری (aeq)، مقدار کلی ارتعاش اره‌ موتوری (ahv)، ضریب قابلیت انتقال ارتعاش (tr) و دورۀ مواجهۀ روزانه ((8)a) برای ارزیابی ارتعاش اره موتوری استفاده شد. در مرحلۀ قطع، مقدار aeq در محور x به‌طور معنی داری بیشتر از دو محور دیگر در دسته های جلو و عقب به‌دست آمد (010/0 = p) و در بینه بری، مقدار aeq در محور x به‌طور معنی داری بیشتر از محور z به‌دست آمد (008/0 = p). مقدار ahv هنگام قطع درختان (017/0 = p) و بینه‌بری (013/0 = p) در دستۀ عقب به‌طور معنی داری بیشتر از دستۀ جلو به‌دست آمد. ضریب tr در دستۀ عقب اره موتوری در هنگام قطع (78/2) به‌طور معنی داری بیشتر از همین دسته در حالت بینه‌بری (57/2) است (011/0 = p). نتایج نشان داد که شدت ارتعاش در دستۀ عقب بیشتر از دستۀ جلو است که بیانگر لزوم اقدامات سریع از نظر بهبود ارگونومیک دستۀ عقب است.