تغییرات کمی ساختار توده های جنگلی به کمک آماربرداری صد در صد (بررسی موردی: بخش گرازبن جنگل خیرود نوشهر)

با بررسی ساختار جنگل نه‌تنها وضعیت جنگل از نظر ترکیب گونه‌ای، نحوۀ آشکوب‌بندی و مراحل توالی مشخص می‌شود، بلکه می‌توان آیندۀ جنگل را از نظر رویش، تغییرات تنوع گونه‌ای، تاج‌پوشش و سطح مقطع پیش‌بینی کرد. هدف این تحقیق بررسی کمّی‌سازی ساختار توده و پویایی توده‌های جنگلی با استفاده از روش مثلث ساختار است. این بررسی در سطح حدود 150 هکتار واقع در پارسل‌های 305، 306، 309، 310 و 311 در بخش گرازبن جنگل خیرود دانشکدۀ منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام گرفت. برای این منظور از دو دورۀ آماربرداری صددرصد استفاده شد. سپس تعداد و حجم سرپا در هر طبقۀ قطری به‌دست آمد. نتایج این بررسی نشان داد تغییرات تعداد و حجم کل گونه‌های موجود در هر پارسل، شامل گونه راش، ممرز و پلت در طی ده سال فاصلۀ زمانی بین دو دوره آماربرداری با استفاده از آزمونt  جفتی معنی‌دار نیست. با توجه به کند بودن تغییرات می‌توان نتیجه‌گیری کرد که یک دوره ده‌ساله زمان مناسبی برای بررسی مشخصه‌های در نظر گرفته‌شده در این تحقیق نیست و لازم است نسبت به پایش تغییرات با تجدید آماربرداری در دوره‌های ده‌سالۀ متوالی اقدام شود. بنابراین پیشنهاد می‌شود استفاده از روش‌های پایش و کنترل ساختار جنگل به‌همراه دخالت‌های مدیریتی در طی زمان به‌عنوان راه حلی برای افزایش کمیت و کیفیت توده‌های جنگلی در تفکر جنگل‌شناسی همگام با طبیعت در نظر گرفته شود.