تعیین موثرترین عوامل محیطی بر توان تولید رویشگاه راش شرقی با استفاده از تکنیک جنگل تصادفی در جنگل خیرود نوشهر

بررسی رابطۀ بین توان تولید رویشگاه و متغیرهای محیطی به‌عنوان یک مولفۀ مهم در مدیریت جنگل و کی از مسائل مهم در جنگلداری است. در گذشته بررسی این رابطه با استفاده از روش‌های پایه مانند رگرسیون خطی انجام می‌گرفت و امروزه از روش‌های ترکیبی همانند جنگل تصادفی استفاده می‌شود. به این منظور، در جنگل خیرود نوشهر در تیپ‌هایی که در آنها گونه راش غالب بود، به روش نمونه‌برداری طبقه‌بندی‌شده براساس شکل زمین، 114 قطعه نمونۀ دایره‌ای به مساحت 10 آر در هر یک از کلاسه‌های شکل زمین پیاده شد. سپس در هر قطعه نمونه، ارتفاع پنج اصله از قطورترین درختان به‌عنوان ارتفاع غالب علاوه بر ارتفاع از سطح دریا و درصد شیب و آزیموت اندازه‌گیری و ثبت شد. همچنین در مرکز هر قطعه نمونه، از عمق 100 سانتی‌متری، نمونه‌برداری خاک صورت گرفت و متغیرهای فیزیکی و شیمیایی متعددی اندازه‌گیری شد. ارزیابی توان تولید رویشگاه راش با استفاده از مدل جنگل تصادفی و بهره‌گیری از معیار اهمیت نسبی نشان داد که از بین متغیرهای خاکی، متغیرهای فسفر، درصد نیتروژن، منیزیم و درصد سیلت؛ و از بین عوامل فیزیوگرافی، درصد شیب و ارتفاع از سطح دریا اهمیت بیشتری دارند و حدود 90 درصد تغییرات توان تولیدی را می‌توان با استفاده از این متغیرها تبیین کرد. استفاده از معیارهای ضریب تبیین و ضریب تبیین تعدیل‌یافته، نشان می‌دهد که مدل جنگل تصادفی کارایی بسیار خوبی در ارزیابی توان تولید دارد. مطالعۀ حاضر، بر اهمیت تکنیک ترکیبی در مطالعات بوم‌شناسی جنگل تاکید کرده و چارچوبی را برای مدلسازی توان تولید رویشگاه راش نسبت به متغیرهای محیطی فراهم می‌کند.