ارزیابی توان تولید رویشگاه راش شرقی (Fagus orientalis L.) با استفاده از مدل جمعی تعمیم‌یافته (مطالعه موردی: جنگل آموزشی و پژوهشی دانشگاه تربیت مدرس)

توان تولید، شاخصی مهم از خدمات اکوسیستم جنگل و معیاری مهم برای مدیران جنگل در پیش­بینی مقدار تولید، بهره برداری مجاز سالانه و رویش و همچنین انتخاب مناسب‌ترین گونه­های درختی برای یک رویشگاه است. در مطالعه حاضر از شاخص فرم رویشگاه (ارتفاع درختان در یک توده در یک قطر استاندارد) که مطمئن‌ترین معیار برای ارزیابی کیفیت رویشگاه در توده­های ناهمسال و آمیخته است، استفاده شد. به این منظور، در تیپ‌هایی که در آنها گونه راش غالب بود، به روش منظم تصادفی 43 قطعه نمونه دایره‌ای به مساحت 1000 متر مربع پیاده و در هر یک از آنها ارتفاع و قطر تمام درختان گونه راش قطورتر از 5/7 سانتی‌‌متر علاوه بر ارتفاع از سطح دریا و درصد شیب و آزیموت اندازه‌گیری و ثبت شد. همچنین در مرکز هر قطعه نمونه، از عمق 10 0 سانتی‌متری، نمونه‌برداری خاک صورت گرفت و متغیرهای فیزیکی و شیمیایی متعددی اندازه‌گیری شد. ارزیابی توان تولید رویشگاه راش با استفاده مدل جمعی تعمیم‌یافته در بسته grasp در نرم­افزار آماری r نشان داد ارتفاع از سطح دریا، وزن مخصوص ظاهری خاک، درصد شیب، درصد سیلت، نسبت کربن به نیتروژن و درصد رطوبت اشباع خاک ارتباط معنی­داری با فرم رویشگاه دارد و بیش از 50 درصد تغییرات توان تولیدی می‌تواند با استفاده از این متغیرها تبیین شود. به­کارگیری معیار اهمیت نسبی نشان داد ارتفاع از سطح دریا به تنهایی، و درصد شیب در ترکیب با سایر متغیرها مهم­ترین عوامل در تغییرات توان تولید به­شمار می­روند. استفاده از معیارهای اطلاعاتی آکائیک، مجذور میانگین خطا، ضریب تبیین و ضریب تبیین تعدیل یافته، نشان می‏دهد که مدل جمعی تعمیم­یافته نسبت به مدل خطی تعمیم­یافته، عملکرد بهتری دارد.