بررسی ‌ارتباط ‌ویژگی های ‌فیزیکی و شیمیایی خاک با شادابی‌گونه تاغ در تاغ زارهای طبیعی و دست‌کاشت (مطالعه موردی: دشت حسین آباد، استان خراسان جنوبی)

هدف این تحقیق بررسی وجود ارتباط بین شادابی گونه تاغ و خصوصیات فیزیکی وشیمیایی خاک و مقایسه آن در رویشگاه های طبیعی و دست کاشت تاغ است. پس از بازدید صحرایی، دو منطقه شامل توده‌های تاغ طبیعی و دست کاشت (مساحت هر منطقه حدود 200 هکتار) در مجاورت یکدیگر انتخاب شد. در هر منطقه به طور تصادفی و با روش ترانسکت از خاک و پوشش گیاهی نمونه‌برداری شد، به نحوی که در هر منطقه پنج ترانسکت با طول 60 متر پیاده شد. بر روی هر ترانسکت به فاصله هر 10 متر، یک پروفیل به عمق 50 سانتی متر حفر و از دو عمق 10 -0 و 50-10 سانتی متر نمونه ‌برداری انجام گرفت و در مجموع 120 نمونه‌ خاک برداشت شد. همچنین در هر نقطه، درجه شادابی نزدیک ترین درختچه تاغ به ترانسکت، بررسی شد. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی نمونه های خاک شامل بافت، وزن مخصوص ظاهری، رطوبت، ماده آلی، کربن آلی، ازت کل، پتاسیم، آهک، سدیم، ec و ph در آزمایشگاه اندازه گیری شد. نتایج تجزیه و تحلیل مولفه های اصلی نشان داد که بین شادابی گونه تاغ و مقدار ماده آلی، کربن آلی، ازت کل و رطوبت خاک ارتباط معنی داری وجود دارد و این ارتباط در افق سطحی خاک محسوس تر است. از طرف دیگر، بین مقدار سدیم، پتاسیم و شوری با شادابی درختچه‌های تاغ رابطه معکوس وجود دارد، ولی این رابطه معنی دار نیست. ارتباط بین مقدار آهک، ph و وزن مخصوص ظاهری با شادابی گونه تاغ نیز معنی دار نیست. نتایج این تحقیق نشان داد که خواص شیمیایی و فیزیکی خاک به ویژه ویژگی های حاصلخیزی آن از مهم ترین شاخص های موثر در شادابی گونه تاغ است.