تنوع ژنتیکی گونۀ انجیلی (parrotia persica (dc.) c.a. meyer) در جنگل‌های هیرکانی

انجیلی گونۀ بومی و مختص جنگل‌های هیرکانی است که از غرب تا شرق جنگل‌های شمال ایران پراکنش دارد. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی انجیلی با استفاده از اطلاعات مولکولی جمعیت‌های جمع‌آوری‌شده از استان‌های گیلان (سه رویشگاه)، مازندران (چهار رویشگاه) و گلستان (سه رویشگاه) بررسی شد. با کمک نشانگر aflp، 826 باند به‌دست آمد که بیش از 90 درصد آنها چند‌شکل بودند و میانگین محتوای اطلاعات چندشکل (pic) و شاخص نشانگر (mi) به‌ترتیب 0.24 و 22.4 محاسبه شد. تجزیه‌وتحلیل خوشه‌ای برمبنای ضریب تشابه جاکارد و الگوریتم upgma نشان داد که تنوع گسترده‌ای در نمونه‌های جمع‌آوری‌شده وجود دارد، به‌طوری‌که براساس ضریب تشابه جاکارد، دامنۀ تشابه ژنتیکی از 0.26 تا 0.44 متغیر بود. نتایج تجزیۀ واریانس مولکولی (amova) نشان داد که 21 درصد از تنوع ژنتیکی کل در جمعیت‌های انجیلی ناشی از تنوع ژنتیکی بین جمعیت‌های سه استان گلستان، مازندران و گیلان است و تنوع ژنتیکی درون جمعیت‌های رویشگاه‌ها، 79 درصد به‌دست آمد. می‌توان نتیجه‌گیری کرد که براساس تنوع اطلاعات مولکولی تنوع بین جمعیت‌های انجیلی به‌مراتب از تنوع درون‌جمعیتی آن کمتر است. به نظر می‌رسد که تنوع موجود بین جمعیت‌های انجیلی بیشتر متاثر از محیط باشد تا ژنتیک. البته برای نتیجه‌گیری دقیق‌تر پیشنهاد می‌شود که اکوتون‌های مختلف جمعیت انجیلی نیز با نشانگرهای مولکولی بررسی شوند.

genetic diversity of parrotia persica (dc) c.a. meyer in hyrcanian forests

parrotia persica, a native species of the hyrcanian forests, is distributed from the west to the east of the forests of northern iran. this study investigated the genetic diversity of parrotia persica using molecular information from populations collected from three habitats in gilan, four habitats in mazandaran, and three habitats in golestan. using the amplified fragment length polymorphism (aflp) marker, 826 bands were obtained, with more than 90% of the bands being polymorphic. the mean content of polymorphic information (pic) and marker index (mi) were calculated to be 0.24 and 22.4, respectively. cluster analysis based on the jaccard similarity coefficient and unweighted pair group method with arithmetic mean (upgma) algorithm revealed a wide variety in the collected samples. based on the jaccard similarity coefficient, the range of genetic similarity varied from 0.26 to 0.44. the results of the molecular analysis of variance (amova) showed that 21% of the total genetic diversity in parrotia persica populations was due to genetic diversity between the populations of the three provinces of golestan, mazandaran, and guilan. genetic diversity within the populations of the habitats accounted for 79%. it can be concluded that there is no difference between the populations based on the diversity of molecular information, but there is diversity within the populations. the diversity among the evangelical populations seems to be more influenced by the environment than genetically. however, for a more accurate conclusion, it is suggested that different ecotones of the population be examined with molecular markers.