متغیرهای محیطی موثر در استقرار قارچ خوراکی زردِ کیجا (cantharellus alborufescens) در جنگل جلگه‌ای نور (مازندران)

قارچ زردِ کیجا یکی از قارچ‌های خوراکی متعلق به خانوادۀ cantharellaceae، پراکنش وسیعی در جنگل‌های شمال ایران دارد و مورد توجه ساکنان محلی این مناطق است. با وجود اهمیت اقتصادی قارچ‌های این جنس، اطلاعات اندکی دربارۀ نیازهای رویشگاهی آن در دسترس است. از این‌رو، پژوهش حاضر در نظر دارد عوامل اکولوژیکی موثر بر پراکنش این قارچ را بررسی کند. برای این منظور 20 جفت قطعه نمونۀ 20 × 20 متر با فاصلۀ حداقل 100 متر در توده‌های بلوطممرز یک جنگل جلگه‌ای (حدود 120 هکتار) در شهرستان نور انتخاب شد. نیمی از قطعات نمونه واجد اندام بارده قارچ و نیمی دیگر فاقد اندام بارده قارچ بود. به‌منظور تحلیل رابطۀ گونه محیط (خواص خاک) و با استفاده از روشtwinspan  سه گروه گونۀ گیاهی شناسایی شد. با توجه به نتایج این تحقیق، حضور این قارچ در توده‌های بلوط -ممرز (گروه های اکولوژیک دوم و سوم) در روی خاک با بافت لومی-رسی، اسیدیته 5.7-7.2، کربن 3.7-2.2 درصد، نیتروژن کل 0.27-0.16درصد، نسبت کربن به نیتروژن 10.8-18.9، رطوبت 29.4-46.2 درصد و عمق لاشبرگ 4.8-19 میلی‌متر بوده است. همچنین، در عرصۀ واجد قارچ، مقدار کربن، درصد شن و رس و نسبت کربن به نیتروژن بیشتر و برعکس، مقادیر نیتروژن، آمونیوم، نیترات، اندازۀ عمق لاشبرگ و درصد سیلت کمتر از آنها در عرصۀ بدون قارچ بوده است. به‌طور کلی، کربن، نسبت کربن به نیتروژن، درصد شن و رس مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر حضور قارچ زردِ کیجا در این جنگل بوده‌اند.