ارائه مدل های رویش تک‌درخت به منظور مدیریت جنگل های ناهمسال و آمیخته هیرکانی (مطالعه موردی: جنگل فریم)

جنگلهای هیرکانی که به طور عمده روی دامنه‌های شمالی البرز واقع شده‌اند به لحاظ ویژگیهای ممتاز خود از اهمیت زیادی برخوردار هستند. بر همین اساس مطالعه تحول این جوامع جنگلی و بررسی وضعیت رویشی آنها میتواند به برنامهریزان و مدیران اجرایی در هدایت و پرورش تودههای جنگلی موجود کمک نماید. در این مطالعه که در شمال ایران، جنگل فریم، بخش جوجاده انجام شد، با استفاده از 313 قطعات نمونه دائم 10 آری در دو مقطع زمانی به فاصله 10 سال (1382-1392)، مدلهای رویشی تک‌درخت شامل مدل رویشی قطری، مدل رویش ارتفاعی، مدل زنده‌مانی و مدل رشد به داخل ارائه شد. رقابت در توده از طریق سطح مقطع و سطح مقطع قطورترین درختان در توده محاسبه شد. نتایج نشان داد در مدل رویش قطری، افزایش رویش قطری تا قطر 90 سانتی‌متر تابعی از قطر برابر سینه است. یعنی با افزایش قطر رویش قطری نیز افزایش مییابد ولی از قطر 90 سانتیمتر به بعد با افزایش قطر، رویش قطری کاهش می‌یابد. گونه‌های بلوط و افرا بیشترین رویش قطری را داشته است. در مدل رویش ارتفاعی، نوع گونه تاثیری در مدل رویشی ارتفاع ندارد و در مدل زنده‌مانی احتمال زنده‌مانی گونه توسکا نسبت به دیگر گونه‌ها کمتر بود و در مدل رشد به داخل با افزایش سطح مقطع توده از رشد به داخل کاسته شده است.در مطالعه حاضر سعی شده است مدلهایی ارائه شوند که میزان دقیق رویش قطری، زادآوری و زندهمانی را بدون در نظر گرفتن سن برآورد و اندازهگیری کنند که این مسئله کمک فراوانی برای مدیریت جنگل ناهمسال است.