اثر مبدا بذر و تیمارهای شیمیایی بر صفات جوانه‌زنی بذر نیم‌رس نمدار

یکی از مشکلات تکثیر درختان جنس نمدار، جوانه‌زنی اندک بذرهای آنهاست. در این تحقیق، تیمارهای مختلف تحریک جوانه‌زنیدر بذرهای نیم‌رس نمدار(tilia rubra subsp. caucasica form angulata rupr.)، جمع‌آوری‌شده از دو مبدا ارتفاعی میان‌بند و بالابند (به‌ترتیب 500 و 1500 متر از سطح دریا) جنگل‌های چمستان بررسی شد. بذرهای نیم‌رسِ با پریکارپ هر مبدا به‌صورت: 1. لایه‌گذاری سرد؛ 2. آغشته به هیدروکسید سدیم+لایه‌گذاری سرد؛ 3. بذرهای نیم‌رس، بدون پریکارپ به‌صورت جیبرلیک اسید+لایه‌گذاری سرد؛ و 4. کینتین اسید+لایه‌گذاری سرد در قالب طرح کاملاً تصادفی آزمایش شدند. بیشترین درصد جوانه‌زنی (87 درصد) به بذرهای بالابندِ بدون پریکارپ، تیمار‌شده به‌ترتیب با جیبرلیک اسید+لایه‌گذاری سرد، و کنتین اسید+لایه‌گذاری سرد مربوط بود. بیشترین سرعت جوانه‌زنی (6 بذر در هفته) به بذرهای میان‌بندِ با پریکارپ، تیمارشده به‌ترتیب با لایه‌گذاری سرد، و آغشته به جیبرلیک اسید+لایه‌گذاری سرد اختصاص داشت. کمترین میانگین زمان جوانه‌زنی (20 روز) به بذرهای میان‌بندِ با پریکارپ (فقط لایه‌گذاری سرد شده) متعلق بود. به‌طور کلی، اگرچه بذرهای نیم‌رس بدون پریکارپِ بالابند، آغشته به جیبرلیک اسید (و کینتین اسید)+لایه‌گذاری سرد دارای درصد جوانه‌زنی مناسبی بودند، بذرهای نیم‌رس با پریکارپ میان‌بند (فقط لایه‌گذاری سرد) جوانه‌زنی قابل قبولی را در زمان کوتاه‌تری نشان دادند. با وجود این، در تحقیقات آینده، بررسی اثر تیمارها بر شاخص بنیۀ بذر و رشد‌و‌نمو نهال نمدار برای به‌کارگیری شیوۀ مناسب تکثیر بذر و تولید نهال آن در نهالستان توصیه می‌شود.