بررسی تغیییرات آنزیم‌های کاتالاز و پراکسیداز و پروتئین کل در پاسخ به تنش سرما در برخی ارقام انگور

سرمازدگی یکی از مهم‌ترین استرس های محیطی می باشد که عملکرد و کیفیت بسیاری از محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گیاهان مختلف برای تحمل سرما و از بین بردن صدمات ناشی از آن، از سیستم های مختلفی استفاده می‌کنند. یکی از این سیستم‌ها، سیستم آنزیمی می‌باشد. برای درک بهتر پاسخ ارقام مختلف انگور به شرایط تنش دمای پایین، تغییرات آنزیمی در طی زمان‌های مختلف بعد از تنش سرما به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه‌های برگی گرفته شده ازگیاهان انگور تحت تنش سرما، برای تهیه عصاره آنزیمی در دمای منهای 80 نگهداری شدند. کاهش دما تا مرز چهار درجه سانتیگراد برای انگیزش و القا ژنهای سنتز کننده پروتئین‌های سازگاری به سرما کافی است. نتایج این آزمایش نشان داد که با کاهش دما فعالیت آنزیمی بین شش رقم انگور ایرانی (اتابکی، خلیلی دانه‌دار، شاهرودی، رجبی سیاه، عسکری و بیدانه سفید) و هم‌چنین انگور آمریکایی ریپاریا تغییر یافت. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز مربوط به انگور خلیلی دانه دار و گونه ریپاریا و کمترین فعالیت مربوط به ارقام رجبی سیاه، بیدانه سفید و شاهرودی بود. فعالیت آنزیم گوئیکولپراکسیداز، در تمامی ارقام در محدوده زمانی 12 ساعت پس از اعمال تنش سرما به حداکثر رسید و پس از آن تقریبا ثابت ماند، در حالی‌که حداکثر فعالیت آنزیم کاتالاز در بین ارقام مورد آزمایش در محدوده زمانی هشت ساعت مشاهده شد. هم‌چنین شرایط تنش باعث افزایش محتوی پروتئین کل در نمونه‌هایمورد آزمایش شد که در این سنجش، رقم خلیلی دانه‌دار بیشترین میزان پروتئین کل را دارا بود و بیشترین تجمع پروتئین در محدوده زمانی 12 ساعت مشاهده شد.