بررسی قابلیت آندروژنز و کالوس‌زایی در چهار رقم گوجه‌فرنگی (Lycopersicon Esculentum Mill) به‌وسیله کشت بساک

به منظور بررسی پاسخ به آندروژنز و القاء کالوس از کشت بساک گوجه‌فرنگی، چهار رقم به نام‌های موبیل‌ هلند، بیکر، u. s. agriseed و خرم انتخاب شدند. جهت تعیین مرحله مناسب توسعه میکروسپور برای کشت بساک بررسی‌های سیتولوژیکی در اندازه‌های مختلف طولی 9/7-2 میلی‌متری جوانه‌های گل انجام شد. برمبنای مطالعات سیتولوژیکی ‌در هر چهار رقم مورد آزمایش، جوانه‌های‌گل با اندازه طولی 9/4-4 میلی‌متر بدلیل داشتن بالاترین فراوانی میکروسپورهای مرحله میوز تا اواسط مرحله تک‌هسته‌ای، جهت کشت انتخاب شدند. جهت پیش‌تیمار از محلول کلشی‌سین 025/0 درصد در 4 درجه سانتی‌گراد به مدت 48 ساعت استفاده شد. سپس بساک‌ها در محیط‌ کشت‌ ms حاوی 2 میلی‌گرم بر لیتر iaa و 1 میلی‌گرم بر لیتر 2ip کشت شدند. روند تغییرات در فراوانی القاء کالوس و ضخامت کالوس‌ها در طی هشت هفته ثبت شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که ژنوتیپ‌های مورد مطالعه از نظر فراوانی نسبی القاء کالوس با هم اختلاف معنی‌داری دارند (0001/0 p <). دو رقم موبیل‌ هلند و خرم پتانسیل نسبتا بالایی برای پاسخ به آندروژنز از طریق کشت بساک نشان دادند. به‌نظر می‌رسد با بهبود شرایط فیزیولوژیکی جهت رشد گیاه مادری و بهینه‌سازی ترکیبات محیط کشت در آزمایشات بعدی بتوان در زمینه تولید گیاهان هاپلویید در این دو رقم گوجه‌فرنگی به پیشرفت‌هایی دست پیدا کرد.