اثر اسیدجیبرلیک و حلقه‌برداری بر خصوصیات میوه انگور رقم «عسکری»

این پژوهش به‌منظور بررسی اثر غلظت های مختلف اسیدجیبرلیک و زمان های مختلف حلقه‌برداری به‌منظور تسریع در زمان رسیدن و درشت‌کردن حبه‌ها و هم‌چنین بهبود ویژگی‌های کیفی و کمی انگور رقم «عسکری» در سال زراعی 91-90 در یک تاکستان واقع در شهرستان کاشمر در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو تیمار در پنج سطح مختلف و در چهار تکرار انجام گرفت. در این آزمایش تاثیر اسیدجیبرلیک در زمان دو هفته بعد از گلدهی و به غلظت‌های صفر، 50، 100، 150و 200 پی.پی.ام و حلقه‌برداری شامل شاهد و زمان‌های 2 هفته قبل از گلدهی و 2، 4 و 6 هفته بعد از گلدهی در 4 تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد در غلظت50 پی.پی.ام با میانگین ( 59/19کیلوگرم) و کم‌ترین عملکرد در غلظت 200 پی.پی.ام با میانگین ( 223/2 کیلوگرم) به‌دست آمد و در تیمار حلقه‌برداری زمان دو هفته بعد از گلدهی بیشترین اثر را داشته با میانگین ( 38/40 کیلوگرم) و کم‌ترین اثر را تیمار شاهد با میانگین (78/19 کیلوگرم) روی عملکرد داشت. تیمارهای جیبرلین و حلقه‌برداری باعث افزایش میزان پی اچ نسبت به تیمار شاهد شده و بیشترین پی اچ در تیمار جیبرلین مربوط به غلظت 200 پی.پی.ام با میانگین (85/3 درصد) و در تیمار حلقه‌برداری مربوط به زمان چهار هفته بعد از گلدهی با میانگین (575/3 درصد) بود، درحالی‌که کم‌ترین پی اچ مربوط به تیمار شاهد با میانگین (2/3 درصد) می‌باشد. هم‌چنین بیشترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون در تیمار جیبرلین و حلقه برداری به‌ترتیب غلظت 200 پی.پی.ام با میانگین ( 913/0 درصد) و زمان چهار هفته بعد از گلدهی با میانگین (842/0 درصد) و کم‌ترین اسید مربوط به تیمار شاهد (6107/0 درصد) بود. بیشترین میزان مواد جامد محلول در تیمار جیبرلین مربوط به غلظت 150 پی.پی.ام با میانگین (18 درصد) و در تیمار حلقه‌برداری مربوط به زمان چهار هفته بعد از گلدهی با میانگین (16 درصد) و کمترین هم مربوط به تیمار شاهد (75/14درصد) بود. براساس نتایج این پژوهش می‌توان تیمارهای جیبرلین و حلقه‌برداری را به‌منظور افزایش ویژگی‌های کیفی و کمی انگور رقم «عسکری»در منطقه توصیه نمود. در مورد تیمار حلقه‌برداری زمان چهار هفته بعد از گلدهی از لحاظ کیفی بیشترین تاثیر و تیمار دوهفته بعد از گلدهی از لحاظ کمی بیشترین تاثیر را داشته‌اند.