بررسی اثر زمان برداشت بر برخی متغیرهای حسی ارقام بومی تابستانه سیب طی دوره نگهداری در انبار سرد

این پژوهش در سال 1386 بر میوه درختان 7 رقم سیب تابستانه بومی پرورش ‌یافته در شرایط آب و هوایی کرج، در دو زمان برداشت انجام پذیرفت. میوه‌های برداشت شده در دمای ?c 5/0 ± 0 و رطوبت نسبی 5 ± 85% نگهداری شدند. متغیرهای حسی میوه‌ شامل: عطر، طعم، شیرینی، کیفیت خوراکی گوشت و قابلیت پذیرش کلی توسط 10 آزمون‌گر باتجربه ثابت در فواصل زمانی مشخص مورد آزمون قرار گرفت و ارزیابی آنان در فرم‌های مخصوص ثبت گردید. بررسی‌های بیوشیمیایی شامل: مواد جامد محلول، اسیدیته قابل عیارسنجی و ph صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد بین دو زمان برداشت، ارقام و آزمون‌های حسی در مقاطع زمانی مختلف طی دوره انبارمانی در صفات حسی اندازه‌گیری ‌شده در سطح 1% تفاوت معنی‌‌دار وجود دارد. ارقام برتر از نظر حفظ قابلیت‌های حسی مطلوب به ترتیب در زمان برداشت اول شامل: 'مشهد'، رقم جدید 'گل بهار' و 'گلاب کهنز' و در زمان برداشت دوم شامل: 'گلاب اصفهان'، 'گلاب کهنز'، 'گل بهار'، 'قرمز رضاییه'،' مشهد' و 'عسلی' بودند. همچنین مشخص شد در زمان برداشت اول نوسانات بیشتری در روند تغییرات کیفی میوه نسبت به زمان برداشت دوم وجود دارد. با توجه به ظرفیت ژنتیکی رقم و سطوح نوسانات کیفی ثبت شده در مقاطع زمانی متوالی دوره نگهداری، بالاترین سطح فرازگرایی در مقاطع میانی انبارمانی اتفاق ‌افتاد. ارزیابی صفات حسی بر نمونه های زمان برداشت دوم، دلالت بر برتری چشم‌گیر شاخص طعم در مقاطع ابتدایی دوره انبارمانی داشت. ادامه آزمون های حسی مقایسه ای در مقاطع مختلف از دو زمان برداشت نشان داد که برتری ثبت شده در برداشت دوم نسبت به زمان اول به تدریج کاهش یافت به‌طوری ‌که در بلند مدت اختلاف معنی‌داری بین نتایج آزمون های حسی در مقاطع زمانی مشابه دو زمان برداشت مشاهده نشد.