اثر دو نوع محیط کشت، اسید جیبرلیک و چند فاکتور فیزیکی بر جوانه‌زنی جنین‌های گردوی ایرانی (Juglans regia L)

در این آزمایش اثر دو نوع محیط کشت، اسید جیبرلیک و شرایط تاریکی/سرما و روشنایی/گرما بر روی جوانه‌زنی جنین‌های بالغ یک گونه بومی گردو بررسی شد. میوه‌های بالغ 22 هفته پس از گرده افشانی انتخاب شدند و پس از ضد عفونی جنین‌های بالغ همراه با قسمتی از قطعات کوتیلدونی استخراج شدند و سپس بر روی محیط کشت mt و dkw تغییر یافته که با غلظت‌های مختلفی از اسید جیبرلیک تهیه شده بود کشت شدند. سپس کشت‌ها به موقعیت‌های مختلف فیزیکی از جمله موقعیت کشت تاریکی با تیمار سرمایی (دمای 2±4 درجه سانتیگراد) و موقعیت کشت روشنایی با تیمار حرارتی (5/16 ساعت دوره نوری و دمای 2±25 درجه سانتیگراد) منتقل شدند. اختلاف معنی‌داری بین محیط‌های کشت مختلف، غلظت‌های اسید جیبرلیک و فاکتورهای فیزیکی مشاهده شد. درصد جوانه‌زنی جنین‌ها و طول شاخه اصلی در محیط کشت dkw تغییر یافته، موقعیت کشت تاریکی با تیمار سرما و 2 میلی‌گرم بر لیتر اسید جیبرلیک نسبت به تیمارهای دیگر بیشتر بود. محیط کشت mt و موقعیت کشت تاریکی با تیمار سرمایی برای تکثیر ریشه نسبت به محیط کشت dkw تغییر یافته و موقعیت کشت روشنایی با تیمار گرمایی بسیار موثر بود. در این آزمایش اسید جیبرلیک اثر منفی بر روی رشد ریشه داشت، بطوریکه طول ریشه اصلی در صفر میلی‌گرم در لیتر اسید جیبرلیک نسبت به 2 میلی‌گرم در لیتر اسید جیبرلیک بیشتر بود. درصد جوانه‌زنی جنین‌ها هنگامی که تیمار سرمایی و اسید جیبرلیک به طور همزمان به کار برده شدند در مقایسه با هنگامی که آنها به طور جداگانه به کار برده شدند بیشتر بود (با 17/63 درصد جوانه‌زنی).