بررسی روابط ژنتیکی ژنوتیپ های بادام زراعی و وحشی با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD

در این بررسی تنوع ژنتیکی 36 رقم و ژنوتیپ بادام ایرانی، آمریکایی و اروپایی به همراه 3 گونه وحشی بادام با استفاده از 60 آغازگر ده نوکلیوتیدی مورد مطالعه قرار گرفت. 47 آغازگر که الگوهای باندی قوی و تکرارپذیر داشتند، برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شدند. از مجموع 968 باند تولید شده، 918 باند (83/94 درصد)، چند شکل بودند. با توجه به دندروگرام حاصل و ماتریس تشابه به خوبی آشکار گردید که میزان تشابه ژنتیکی بین ارقام و ژنوتیپ های تحت مطالعه، پایین و تنوع بین آنها نسبتا زیاد بود. بیشترین شباهت بین دو رقم ایرانی سفید و منقا (89/0) و کمترین آن بین رقم سنگی 28 و گونه وحشی a. scoparia (29/0) مشاهده شد. به منظور ترسیم دیاگرام خوشه‌ای، از روش upgma و ضریب تشابه جاکارد استفاده شد. در ابتدا دو گونه وحشیa. scoparia و orientalis a. ، دو ژنوتیپ سنگی28 و سنگی13 و رقم آمریکایی تامسون که بیشترین فاصله را از گروها داشتند از سایر ارقام و ژنوتیپها جدا شده و سپس ارقام، ژنوتیپها و گونه های باقی مانده در فاصله ژنتیکی 50/0 به دو گروه تفکیک شدند. نتایج حاصل از این مطالعه، گروهبندی ارقام و ژنوتیپ‌های مورد مطالعه را بر اساس منشا جغرافیایی یا دودمان نشان می‌دهد و نشانگر rapd به خوبی قادر به تفکیک ارقام، ژنوتیپ‌ها و گونه‌های بادام از یکدیگر بوده و تکنیک مناسبی جهت مطالعه ژرم پلاسم بادام می‌باشد.