بررسی اثر شوری و تنظیم کننده های رشد گیاهی کینتین و سایکوسل برتجمع عناصر(Na ,K ) زیتون رقم روغنی

شوری به عنوان قدیمی ترین مساله زیست محیطی محسوب می شود و از عوامل محدود کننده رشد گیاهان و تولید محصول است. در این پژوهش وضعیت تحمل زیتون رقم روغنی به کاربرد مقادیر زیاد کلرید سدیم در آب آبیاری و توزیع عناصر سدیم و پتاسیم در گیاه با استفاده از کاربرد تنظیم کننده های رشد گیاهی کینتین و سایکوسل مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار بررسی گردید. تجمع یونهای na , k دراندام هوایی و ریشه مشخص گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش سطح شوری میزان تجمع سدیم (na) افزایش و نسبت پتاسیم به سدیم (k/na) کاهش یافت. بیشترین میزان تجمع یون سدیم در ریشه مشاهده گردید. افزایش سدیم برگ در سطح 200 میلی‌مولار شوری و اندام هوایی ( مجموع ساقه و برگ) در سطح 100 و 200 میلی‌مولار شوری تفاوت معنی‌داری باشاهد نشان داد. کاهش میزان یون پتاسیم برگ تنها در سطح 100 و 200 میلی‌مولار شوری تفاوت معنی‌داری در سطح 5% داشت. کاهش نسبت پتاسیم به سدیم برگ در سطوح 50،100و 200 میلی‌مولار شوری معنی‌دار بود. کاربرد 250 میلی گرم در لیتر سیتوکینین در سطح شوری 200 میلی مولار، میزان سدیم برگ را در سطح 5% به طور معنی‌داری افزایش داد. از طرفی کاربرد غلظت های 500 و 1000 میلی گرم در لیتر سایکوسل در سطح شوری 100 میلی مول پتاسیم بخش هوایی (ساقه وبرگ) و در سطح شوری صفر و 50 میلی‌مولار پتاسیم برگ را کاهش داد که در سطح 5% به نسبت شاهد معنی‌دار بود.